Obecni klienci dostali nasze wnętrza od poprzednich właścicieli ", mówi Anna Karpova." Zdarza się, że z biegiem czasu właściciele "wyrastają" z wnętrza, chcą czegoś innego, na przykład, kupują więcej mieszkań, ich preferencje w wystroju się zmieniły, albo chcą przenieść się do innego dzielnica, a nawet poza miastem. W takich przypadkach zawsze radzimy naszym klientom, aby nie przerabiali wnętrza, ale "wkładali je w dobre ręce" w formie, w jakiej sami je otrzymali, pozostawiając wszystko takim, jakie jest. Nowi właściciele bardzo lubili nasze podejście do projektowania tak bardzo, że nie znając nas osobiście, zwracali się do nas, gdy zaistniała taka potrzeba, aby przejść do wnętrza wiejskiego domu. Natychmiast doszliśmy do porozumienia. Dlatego klienci są zadowoleni z rezultatu, a my, autorzy projektu. "

Dom był przeznaczony do stałego zamieszkania, architekci wzięli pod uwagę wszystkie scenariusze, które można domniemywać w wiejskim domu, gdzie, inaczej niż w mieszkaniu miejskim, życie jest mocno obciążone strefą publiczną: cała rodzina często gromadzi się w domu, zaprasza gości, dlatego pierwsze W sensie, podłoga jest w całości przekazywana funkcjom komunikacyjnym. Jest przestronna jadalnia, przytulny miękki obszar z kominkiem, kuchnia, dostęp do tarasu, ponieważ główną zaletą życia wiejskiego jest bliskość natury i możliwość korzystania z niej. W podziemiach znajduje się spa z sauną i basenem, a także mały salon z aneksem kuchennym. Kino domowe znajduje się również na niższym piętrze i stanowi część strefy rozrywki i relaksu. Dom położony jest na zboczu, więc była świetna okazja tuż przed terenem rekreacyjnym, aby wyjść do ogrodu. Drugie piętro to prywatny obszar, w którym znajdują się tylko sypialnie i blok obiektów dla dzieci.

Rozwiązanie planistyczne jest często wynikiem kompromisu między funkcjami przestrzeni kosmicznej i rzeczywistości architektonicznej. Trudność polegała na tym, że przestrzeń była wydłużoną objętością, ograniczoną przez dwie równoległe ściany nośne. Konieczne było uniknięcie efektu długiego korytarza i zaaranżowanie sąsiadujących pomieszczeń w funkcji - kuchni, jadalni i salonu - wokół jednego punktu. To było serce kominka (zostało ono dostarczone do projektu w piwnicy i zostało skopiowane wzdłuż tej samej linii na ziemi). Okazało się, że dwa kominki mają wspólny komin, jeden pod drugim. W obu przypadkach kominek dzieli przestrzeń wspólną i "składa" jej części w jedną grupę semantyczną.

Architekci rozwiązali problem długiego korytarza za pomocą projektu. Trzeba było wypełnić tę strefę tranzytową naturalnym światłem, aby nadać przestrzeni lekkość, lekkość, elegancję. Najpierw autorzy projektu zaproponowali wykonanie schodów i ogrodzenia ze szkła, bawiąc się różnymi teksturami i scenariuszami oświetleniowymi. Ale ponieważ dzieci dorastały w rodzinie, zdecydowały się zrezygnować ze szkła. Głównym elementem projektu był projekt autora, który oddziela schody od wspólnej przestrzeni. Deski to elementy składowe: na zewnątrz po obu stronach - drewno, wewnątrz - panele świecące. W rezultacie lekki, dynamiczny motyw nadaje ton całej przestrzeni. Zerwane linie iluminacji ciągną się po suficie w salonie, na szklaną przegrodę w jadalni i znajdują echo w rytm półek w salonie, w postaci lamp. Podział elementów drewnianych przenika przez dwie kondygnacje i jednoczy przestrzeń również pionowo.

Ponieważ partycja jest przezroczysta, a każda linia jest podświetlona, ​​najciemniejszy i najgłupszy pokój w domu był nasycony światłem i uzyskał wizualnie lekki rytm.

Przeczytaj pełny tekst na papierze lub wersja elektroniczna dziennika.