Minimalistyczny i corbusian, artysta i scenograf Pierre Charpen (Pierre Charpin, b. 1962) jest mistrzem plastycznych i spekulacyjnych arcydzieł, w których dominuje percepcja nad konstruktywnym komponentem. Jego prace publikuje paryska galeria Kreo, realizuje projekty dla Hermèsa, Zanotty, Veniniego, Alessi, Cristalleries Saint-Louis i Ligne Roset.

Salon Slice, Ligne Roset. 2016.

Karafki, stoły i krzesła - wszystkie pozwalają docenić subtelny sposób posługiwania się podmiotem, jego trening, wyczucie materiału, umiejętność tworzenia unikalnych archetypowych form.

Krzesło Crescendo, płytkie Bisazza. Galeria Kreo. Lampa stołowa PC, Wrong.London. Aluminium, stal, silikon. Mały fioletowy stolik do kawy, zadzwoń. Platforma. Struktura jest wykonana z aluminium. Galerie Kreo.

Absolwent National School of Art of Bourges w 1984 roku, odziedziczył zmysłowość i oko rzeźbiarza od ojca, artysty Marka Sharpena. Jednak sześć lat po uzyskaniu dyplomu Pierre Charpin zakochuje się w temacie projektu i koncentruje się na meblach i wystroju.

Lampa parabolowa. Metal Galerie Creo.

Po pracy w pracowni mediolańskiej George'a Soudena (współzałożyciela grupy Memphis), zdobył nieocenione doświadczenie, wrócił do Paryża, otrzymał nagrodę od VIA i zaczął projektować dla znanych marek.

Figure Loop 03, 2012.

"Nigdy nie rozróżniam wzornictwa przemysłowego od galerii jednorodzinnych", mówi Sharpen. W 1998 r. CIRVA (Międzynarodowe Centrum Badań Szkła i Sztuk Plastycznych) w Marsylii wydało serię szklanych naczyń. W Valoris, dwa lata później, wystawia się jako ceramik. Jego poetycki prezent został zauważony przez znane marki włoskie, takie jak Zanotta i Alessi. I, oczywiście, utalentowany rodak jest wspierany przez flagowy francuski przemysł meblarski - firmę Ligne Roset.

Stolik kawowy Stump, Ligne Roset. Marmur z Carrary.

Pierre Charpen wykłada w High School of Art and Design w Reims, a później w kuźni młodych profesjonalistów z branży luksusowej - ECAL School w Lozannie w Szwajcarii. W 2005 roku jego wazon Triplo dla Venini był nominowany do nagrody Compasso d'Oro. W 2010 roku Muzeum Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu i Triennale w Mediolańskim Muzeum Designu powierzają je projektowi wystaw. Obiekty Sharpena wchodzą w skład kolekcji europejskich muzeów i kolekcji prywatnych, aw 2014 JRP Ringier publikuje pierwszą monografię: Pierre Charpin.