Zapisywanie wizualnych narzędzi w celu osiągnięcia maksymalnego efektu jest zasadą, na której opiera się cała estetyka minimalizmu. Powietrze jest prawdopodobnie najbardziej ascetycznym materiałem dostępnym w arsenale artysty. W perforowanych przedmiotach i meblach powietrze działa na równi z podstawowym materiałem, a "dziurkowane" przedmioty zyskują lekkość i trochę lakonicznego luksusu.

Wygląda na to, że karty dziurkowane na stare komputery służyły jako prototyp tych rzeczy. Jeśli pamiętasz, na tych naiwnych nośnikach informacji, zepsuty sektor oznaczał jednostkę, a niezłamany sektor oznaczał zero. Promień światła odczytał ich sekwencję, przekształcając ją w kod binarny. W rzeczywistości współczesne komputery robią to samo, ale trochę bardziej elegancko, bez ujawniania "fizjologii" procesu.

W dziurkowanej materii "fizjologia" również zanika w tle - zamiast niej pojawia się w niej jakaś wzruszająca-eteryczna esencja. Może być również postrzegany na kilku poziomach. W pobliżu widzisz tylko cięcia - rzędy czystych otworów. Ale jeśli cofniesz się o kilka kroków, pojawi się holistyczny obraz. Złożony wzór graficzny może pojawić się na jednokolorowej tkaninie, delikatne mory z koronki mogą pojawić się na sztywnej stali, a kawałki światła lecą we wszystkich kierunkach na drzewie źródłowym ...