Tajemnicą naszej decyzji było, że przede wszystkim radykalnie zmieniliśmy funkcję głównej siedziby - mówi Nana Gateshvili. - Mieszkanie było wyraźnie podzielone na dwie nierówne części, z których większa była uważana przez naszych poprzedników za drzwi wejściowe, a mniejsza - za prywatną. W niektórych miejscach zmieniliśmy strefy, organizując główną sypialnię i trzy pokoje dziecięce na większym terytorium, a mniejszą - salon, jadalnię i kuchnię. Jednocześnie wizualnie zwiększyliśmy przestrzeń publiczną, łącząc kilka oddzielnych pomieszczeń. Tak więc jedna ze ścian nośnych zmieniła się w serię oddzielnych podpór, które tylko warunkowo dzielą przestrzeń. "

SALON: Ale nadal nie podążałeś ścieżką globalnej rekonstrukcji?

- Nie. Zmagaliśmy się z wadami tego planu nie przez konstruktywne, lecz wizualne środki. Długość korytarzy i monotonia prostych ścian, ukryliśmy za pomocą iluzorycznego ruchu kołowego. Na przykład w salonie suficie podwieszanego sufitu opisuje potężny łuk, który przyciąga widza za sobą do sali i prywatnych pomieszczeń, gdzie gra z okręgami kontynuuje wzór podłogi. Ze względu na te elementy dekoracyjne wydaje się, że same ściany są zaokrąglone. Chociaż w rzeczywistości tak nie jest: z wyjątkiem małej przegrody w strefie hali wszystkie ściany pozostają proste.

S: Oznacza to, że przestrzeń mieszkania nie wydaje się być tym, czym jest naprawdę.

 - Absolutnie. Ta gra szkopuł jest jednym, a raczej dwoma celami: odciągnąć widza od niektórych wad sztywnego układu i połączyć wszystkie przestrzenie mieszkania z jedną artystyczną intencją.

S: Mówiąc o jedności. Mieszkanie naprawdę robi całe wrażenie. Z powodu czego?

 - Ze względu na celowe ograniczenie w doborze materiałów, form, kolorów. Na przykład, jeśli użyjemy kamienia w dekoracji prywatnych i obrzędowych wnętrz, to tylko trawertyn (bez względu na to, czy stoi on na podłodze czy na ścianach). Jeśli drzewo to tylko wenge. W kolorystyce dążyły one również do jednorodności, do stworzenia pewnego neutralnego tła, na którym wyróżniają się indywidualne akcenty - błyski brązowych i terakotowych odcieni. Ale głównym momentem jednoczącym wnętrze była przestrzenna intryga, złudzenie koła, które gromadzi oddzielne pomieszczenia w spójnym i logicznym żywym organizmie.

Nana Getsashvili: "Z początkowych danych nie było łatwo stworzyć coś solidnego i zwięzłego, trzeba było wpadać w sztuczki: ukrywać coś przed oczami, podkreślać coś, a często tworzyć iluzje, które prowokują człowieka do pewnych emocji. stworzyć żywe mobilne środowisko, które z łatwością absorbuje wszelkie elementy wprowadzone w przyszłości. "