"Zaproponowałem klientowi rozwiązanie do planowania przestrzeni, które wydawało mi się najbardziej logiczne w tej przestrzeni" - mówi architekt Ksenia Pantyukhina. - podzieliłem apartament na strefę gościnną i prywatną wzdłuż osi podłużnej, która z kolei prostopadle nawiązywała do obszarów funkcjonalnych - otwartą przestrzeń salonu-kuchni-jadalni i biura, garderoby, sypialni i łazienki. Początkowo klient wątpił, czy tak radykalnie otworzyć strefę gości (wydawało się to zbyt duże i rozszerzone), ale ostatecznie zgodził się z tą decyzją i wydawał się zadowolony z rezultatu.

Rozszerzona przestrzeń salonu jest wyłożona poprzecznymi liniami lamp. Działają w kilku scenariuszach. Podkreślało to podział na obszary funkcjonalne i zapewniało równomierne oświetlenie pomieszczenia. Sprawiłem, że lokalne światło było miękkie, przytłumione - za pomocą ciemnych odcieni materiału. Dobrze kontrastuje z głównym, architektonicznym oświetleniem. Jasne wytyczenie salonu w trzech strefach jest tworzone przez grupy mebli znajdujące się na wyspach. Tak więc granica między kuchnią a jadalnią to bar, między jadalnią a salonem - duża konsola i sofa obok. Jednocześnie na przeciwległych końcach przestrzeni, na płaszczyznach ścian końcowych, znajdują się kompozycje zachodzących na siebie prostokątów - paneli ściennych i systemów przechowywania. Z ich pomocą chciałem wizualnie usunąć różnicę funkcjonalną między salonem a kuchnią, czyniąc to drugie organiczną częścią przestrzeni publicznej.

Zgodnie z projektem dekoracyjne akcenty powinny opadać na osiową ścianę. W obliczu naturalnego łupku o pięknym grafitowym kolorze z rzadkimi plamami zardzewiałego odcienia uzyskano niezbędny efekt dekoracyjny. Ze względu na głęboką rzeźbę, niezwykły kolor kamienia, a zwłaszcza oświetlenie boczne, ściana odrodziła się, urozmaiciła surowe, lakoniczne wnętrze. Co więcej, faktura kamienia nadała mu nowe znaczenie: prywatna przestrzeń zniknęła za nią niczym kamienna ściana.

Pod względem kolorystycznym, dominującą cechą wnętrza była bogata paleta parkietów - z przejściami od bursztynowo-żółtego i rubinowego do kawy i fioletowych odcieni. Jasne kolory drewna kontrastują z białym kolorem, który jest tak bardzo we wnętrzu (wszystkie ściany w mieszkaniu są prawie białe, a dokładniej, odcienie organicznej bawełny).

Jeśli chodzi o prywatne terytorium właścicieli, to rozwiązuje się je na tych samych zasadach: linie graficzne przegród, kompozycje mebli i systemy oświetleniowe, powściągliwe, spokojne kolory, zmieniając się w jasny wielobarwny parkiet. "

Autor projektu Ksenia Pantyukhina: "Miałem za zadanie stworzyć nowoczesne, funkcjonalne wnętrze miejskie o przejrzystym, logicznym układzie, w którym pomieszczenia strefy gościnnej i prywatne znajdują się wzdłuż pionowej osi. To pozwoliło nam zorganizować powierzchnię mieszkania w najbardziej ergonomiczny sposób, a jednocześnie stworzyć wrażenie swobodnej przestrzeni. "