двухуровневая квартира общей площадью 200 м2 Ingmar Vitvitsky, Gocha Gelashvili Сложная пластика стен, динамизм и экспрессия интерьера, созданного по принципу перетекающего пространства

Przechodząc przez galerię

Tekst: Olga Gvozdeva

Zdjęcie: Peter Lebedev

Architekt: Ingmar Vitvitsky, Gocha Gelashvili

Journal: Na (58) 2002

W odniesieniu do tego wnętrza trudno jest wybrać terminy czysto architektoniczne. Chodzi bardziej o geologię i tektonikę: mieszkanie rośnie na twoich oczach jak skała. Status wyższego piętra w wieżowcu tylko wzmacnia to wrażenie: można zobaczyć niebo za oknami, co stanowi ważny wkład w mechanizm percepcji otaczającego świata. Lokalizacja apartamentu na znacznej wysokości posłużyła za punkt wyjścia do stworzenia obrazu. Poczucie, że niebo jest bardzo blisko, przywróciło całe mnóstwo jasnych skojarzeń. Jedna z nich była najbardziej widoczna: luźny piasek, który nieuchronnie przekształca się w góry, dyktuje wolę przestrzeni, powodując gładkie wygięcie ścian i zawijanie skomplikowanych kształtów. Jednak pomimo dynamizmu i ekspresji wnętrza, czytelnicy, chcąc nadać mu wygląd niezawodnego schronienia, które może wytrzymać presję zewnętrzną, są wyraźnie czytelne. Trudne tworzywa ścian - tylko odpowiedź przestrzeni wewnętrznej na wizualną inwazję na zewnątrz. Patrząc na to wnętrze, nietrudno wyobrazić sobie jego właścicieli. Są to ludzie młodzi, energiczni, prowadzący nie aktywny, ale bardzo aktywny tryb życia. Ich główne hobby to narciarstwo alpejskie, turystyka i ekstremalny relaks, co oznacza ciągły rozwój nowych przestrzeni i zdobywanie nowych emocji. Wyobrażali sobie własne mieszkanie tak samo jak oni: dynamiczne, ekspresyjne, niezawodne i jednocześnie zdolne do szybkiego reinkarnacji. Zaskakujące jest to, że pierwszy szkic został przyjęty jako punkt odniesienia, ale szczegóły zostały dopracowane w procesie dalszej wspólnej pracy architektów i właścicieli. W tym przypadku nie byli oni przeciwnikami, jak to często bywa, ale równymi współautorami. Co więcej, aby osiągnąć takie zrozumienie, nie wystarczy po prostu długa rozmowa w biurze. Według symbolicznego wyrażenia Ingmara Vitvitsky'ego wspólne "palenie przez życie" okazało się bardziej skutecznym sposobem zbiorowej kreatywności. Prawdą jest, że zasada "płynącej przestrzeni" pasuje do tego mieszkania jak żaden inny. I to jest naturalne. Plastikowe rozwiązanie wnętrza oparte jest bardziej na zasadach architektury krajobrazu. Naturalna ergonomia nie akceptuje ścisłych podobieństw i kątów prostych. A jednak, za pozorną irracjonalnością artystycznej decyzji, ujawniają się nienaganne obliczenia i podwyższona intuicja. Dla niemal "wosku" plastyczność wnętrza skrywa jego konstruktywne, mechanistyczne "wnętrze", pozwalające mu funkcjonować jak żywy organizm. Pomimo tego, że większość mieszkania jest zajęta przez salon na otwartym planie, rozciągający się aż na trzy piętra, jest wiele przestrzeni kameralnych, które pozwalają każdemu członkowi rodziny przejść na emeryturę. Główna cecha architektoniczna - organiczna - decyduje o holistycznym postrzeganiu mieszkania, niezależnie od tego, w którym miejscu znajduje się widz. Tutaj jest twardy racjonalizm i miękki naturalny plastik. Czy nie jest to ucieleśnienie marzenia o ziemskim raju?Ingmar Vitvitsky: "To mieszkanie pogodnych indywidualistów wolnych od dogmatów i gotowych do eksperymentów, nawet jeśli życzenia klientów nie zgadzają się z ogólnie przyjętą opinią." O ile jasne i niezwykłe ludzie, tak jasne i niezwykłe wnętrze okazało ...