W Rosji i Anglii - nowoczesne, w Niemczech - secesyjne, w Austrii - secesja, we Włoszech - wolność, we Francji - secesja. Młody, wolny, nowy styl zdobył Europę przez krótki czas, ale zmieniła go radykalnie. Zamiast zawiłego systemu styli historycznych wyłonił się jeden język artystyczny, który miał odpowiadać epoce postępu technicznego. Zaczął kształtować się w grafice książkowej i plakatach, pojawiał się na tapetach i drukowanych tkaninach, a następnie stonował architekturę i wzornictwo mebli. Jego szybkie rozprzestrzenianie się pomagały wystawy światowe, a przede wszystkim wspaniały Paryż z 1900 roku, z którym Europa wyznaczyła przejście do nowego stulecia.

Nowoczesny został ogłoszony uniwersalnym stylem, który powinien zwrócić całą żywą przestrzeń nowoczesnego człowieka do najmniejszego szczegółu. Kapryśność form nie powinna pozostawać w sprzeczności z wygodą i praktycznością rzeczy. Dom od wewnątrz i na zewnątrz został zaprojektowany jako integralny obiekt artystyczny odpowiedni do normalnego życia. Płynne linie kwiecistego ornamentu (lub inaczej floreralnego) wspinają się po kolumnach do sufitu, otaczają wejścia, przepływają przez pomalowane, pokryte sztukateriami lub pokryte tkaniną ściany, przenikają do drewnianych paneli i przesuwają się na wzór parkietu.

Tak jak w sztuce rokoko, współczesny dąży do zmaksymalizowania syntezy wszystkich części wnętrza. Meble dosłownie wychodzą ze ścian. Półki konsolowe wyrastają z loków rzeźbionych lub rzeźbionych w ścianie. Pojedyncze elementy są postrzegane jako akcenty w jednej kompozycji pokoju.

Nisz i półki są na ogół bardzo popularne. Są nie tylko na ścianach, ale również na kominkach, szafach, szafach, sofach. Wszędzie można umieścić zdjęcia, książki lub dekoracyjne drobiazgi, których produkcja przeżywa prawdziwy boom.

Portieres, tapicerka meblowa, tapeta to prawie zawsze kapryśny kwiatowy ornament, duże kwiaty lub japoński motywy. Japonia właśnie wchodzenie w modę. Rafinowane są płowe, srebrzyste, purpurowe, szaro-zielone kolory.

Nowoczesny był wszystkożerny i mógł wykorzystywać zarówno egzotyczne, jak i bardzo proste materiały dekoracyjne i gatunki drewna. W drogich meblach używano ręcznego rzeźbienia, intarsji, kryształowych paneli. W tanim - szkło, tłoczone tłoczenie na sklejce i wstawki dekoracje fabryczne wykonane z miedzi i mosiądzu. Nowy styl nie szuka arystokracji. Produkcja przemysłowa niedrogich mebli rozwija się dynamicznie, aby ludzie z klasy średniej mogli sobie pozwolić na modne środowisko.

Współczesność dzieli się zazwyczaj na dwa główne obszary - dekoracyjne i konstruktywne. W pierwszym przypadku Francuzi odnosili szczególne sukcesy, dla których meble mogły przekształcić się w niemal rzeźbę. Konstruktywny kierunek wygrał w Rosji. Racjonalna produkcja fabryczna mebli seryjnych wymagała uproszczonych form i ekonomicznego wystroju.

Ale ze względu na swoją prostotę, nowoczesny jest prawie jedynym stylem, który nie toleruje konkurencji i nie jest kompatybilny z niczym innym. Tak, a po południu nie można znaleźć nowoczesności z ogniem. Okazuje się, że musisz zrobić wszystko na zamówienie: od stołu do drzwi. Ale co efekt! Od haute couture praktycznie.