SALON: Panie Hasuike, za kogo uważasz się przede wszystkim za projektanta, architekta czy projektanta mody?

- To trudne pytanie. Zacząłem robić torby prawie przez przypadek. Prawdopodobnie powodem było to, że trochę spojrzałam na świat z zewnątrz. Na początku lat 80. nagle zauważyłem, że w Mediolanie kobiety chodzą dokładnie tymi samymi czarnymi plecakami. I chciałem zaoferować im rzeczy, które byłyby prostsze, lżejsze i bardziej funkcjonalne, ale jednocześnie bardziej stylowe.

S: Twoja kariera projektanta rozpoczęła się od tego, że w 1964 roku na Igrzyska w Tokio zaprojektowałeś SEIKO około 20 różnych godzin. Co doceniasz w zegarkach na rękę?

- Lubię proste i wygodne zegarki, które nie przyciągają nadmiernej uwagi. Ponadto, patrząc na nich, powinieneś natychmiast zobaczyć, która jest godzina. I powinny być bardzo lekkie. Jednym słowem, jak te. (Hasuike podnosi rękaw kurtki i pokazuje mały plastikowy zegarek z czarną tarczą, białymi cyframi i czerwonymi strzałkami.)

S: Trudno jest przejść z jednego projektu do drugiego, ponieważ są one tak różne: torby, kuchnie, urządzenia gospodarstwa domowego?

- Wcale nie. Istotą pracy projektanta jest obserwowanie ludzi i oferowanie tego, czego potrzebują. Na przykład, kiedy zaprojektowałem pralkę Aqualtis dla ARISTON, Myślałem, że większość ludzi myje ubrania wieczorem, po dniu pracy. Nie chcą, aby pranie zmieniło się w problem. Więc rozszerzyłem drzwi ładujące maszyny i ustawiłem bęben 5 cm wyżej niż poprzednio. A kiedy stworzyłem kuchnię Dinamica DEL TONGOsprawił, że wiszące szafy były lekko nachylone, aby ludzie nie uderzali o nie głowami.

S: Model Dinamica, który zaprojektowałeś w 2002 roku. Czy uważasz, że jest on nadal aktualny, kiedy wielu projektantów robi kuchnie z półkami zamiast wieszania szafek?

- Może teraz ten pomysł nie jest zbyt istotny. W tym roku na wystawie mebli w Mediolanie pokazałem zupełnie inną kuchnię. Nazywa się Monos i opiera się na idei solidności. Kluczem do tej kuchni jest wyspa, która wygląda jak pojedyncza jednostka. W rzeczywistości jednak wyciąga się z niego stół, więc ten monolityczny blok nagle staje się miejscem do gotowania.

S: Czy potrafisz sobie wyobrazić kuchnię przyszłości?

- Tak i nie. Kuchnia coraz częściej staje się salonem. Projektanci starają się ukryć urządzenia, pozbyć się wiszących szafek, ukryć krany do kuchni wyglądały jak salon. Ale, moim zdaniem, jest to ekstremalne. Mimo to kuchnia jest miejscem, w którym przygotowujemy jedzenie. Wydaje mi się, że za kilka lat projektanci ponownie podkreślą tę szczególną funkcję kuchni.

S: Zaprojektowałeś nie tylko kuchnie, ale także noże kuchenne. Wiemy, że dla japońskiego designu jest to bardzo ważny temat. Kiedy projektowałeś noże? WMFjaki był główny pomysł?

- Myślałem o tradycjach yakuza. Winna mafia postanowiła odciąć palec. Czy wiesz, który? Mały palec! Wydaje nam się, że ten palec wcale nie jest ważny, ale w rzeczywistości człowiek bez małego palca nie może mocno trzymać noża. Kiedy projektowałem noże WMFnieznacznie skrócił uchwyt i sprawił, że wygodnie było trzymać nóż nawet czterema palcami.