Architekt Eliel Saarinen, którego prace wyróżniają się prostotą, geometrycznymi kształtami, niezwykłą elegancją i subtelnością smaku

Przechodząc przez galerię

Tekst: Ludmiła Krysztalowa

Journal: N4 (49) 2001

Minione stulecie to wiek eklektyczny. Jeśli wcześniejsza przyjemność estetyczna opierała się na rozpoznawaniu subtelnych modulacji, teraz jesteśmy zadowoleni ze spotkania z rzeczami z różnych epok i krajów. Im bardziej różnią się od siebie, tym silniejsza staje się nasza radość. Miło jest poczuć się kosmopolitą, trochę zmęczonym tym, co zobaczył i doświadczył w ciągu dwóch tysięcy lat. Prawdopodobnie uczucia te tłumaczą modę na remake'y Le Corbusiera, Mackintosha, Wrighta, Imsa, Bertoya ... Eliel Saarinen jest ojcem światowej sławy Eero Saarinen. Jednak tata zrobił w projekcie, być może nie mniej. Eliel była nauczycielką kilku pokoleń amerykańskich projektantów lat 20-tych. W Cranbrook Academy of Art, którego pierwszym prezydentem był, studiował, oprócz Eero, tak znaczące osobistości jak Charles Eames, Harry Bertoy, Florence Knoll. Jednak w Ameryce nasz bohater okazał się już architektem w 1922 roku. Stało się tak, gdy jego projekt wieżowca Chicago Tribune Tower wygrał konkurs. Wcześniej Eliel wybudował wiele wspaniałych budynków w Helsinkach. Ale w jaki sposób taka wielka skala łączy się z intymnością mebli i akcesoriów? Na przełomie wieków wszyscy zaawansowani architekci pasjonowali się pomysłem odtworzenia całościowej przestrzeni - od zewnętrznej do wewnętrznej. Rosyjska nowoczesna, francuska secesja, niemiecki styl Jugend - wszystko to są gałęzie jednego strumienia, do którego dołączyli Finowie, częściowo dzięki wysiłkom Eliela. W swoim domu i akademii stworzył meble, dodatki, tkaniny i dywany (ten ostatni wraz z żoną). Te rzeczy wyróżniają się geometrycznymi kształtami i wzorami, a także prostotą, niezwykłą elegancją i subtelnością smaku.