Peter Marino (Peter Marino, b. 1949) jest nazywany specjalistą w prezentacji pakietu. Albo pakiet architektów - w skrócie. Wśród najlepszych marek odzieżowych uznano za dobrą formę zamówienie flagowych butików. Fendi, Armani, Valentino, Chanel, Luis Vuitton, Bvlgari, Donna Karan, Dior, Ermenegildo Zegna są stałymi klientami Marino, dla których pracuje na całym świecie. Geografia: Paryż, Londyn, Nowy Jork, Beverly Hills, Hongkong, Szanghaj, Singapur, Tokio; Wiosną 2016 r. Monarcha Bvlgari otworzyła się w Moskwie. Marki modowe ufają Marino i zachowują go wiernie: w sumie 12 sklepów w różnych częściach globu sprzedawane jest tylko dla Chanel.

Powiązane: Flagowy butik Bvlgari w Londynie: projekt Peter Marino

Jak przyznaje sam Peter Marino, jego firma otrzymuje do 40 procent przychodów z branży modowej. Jednak aktywność nie ogranicza się do tej sfery. Wśród niezapomnianych projektów w jego portfolio Marino wymienia wnętrza luksusowych apartamentów w Upper East Side i West Chelsea w Nowym Jorku, klub-kasyno i spa w Santa Barbara, klub jachtowy na Sardynii, apartament prezydencki w hotelu Four Seasons w Nowym Jorku , Peninsula Hotel w Londynie, Cheval Blanc Hotel w Paryżu ... A całkowita liczba udanych luksusowych projektów jest w setkach.

Powiązane: Christian de Portzampark i Peter Marino zaprojektowali butik Dior

Boutique Guerlain, Paryż. Boutique Guerlain, Paryż. Boutique Guerlain, Paryż. Boutique Guerlain, Paryż. Bvlgari Boutique w Rzymie. Dior Boutique in Soho, Nowy Jork. Dior Boutique in Soho, Nowy Jork. Butik Chanel na Place Vendome w Paryżu. Dior Boutique w Los Angeles. Chanel Boutique przy New Bond Street w Londynie. Chanel Boutique przy New Bond Street w Londynie.

"Włączenie dzieła sztuki do projektu ma na celu poprawę architektury. Nigdy nie tęsknię za taką szansą. "

Peter Marino ma 68 lat, ale wygląda zaskakująco młodzieńczo. Zawsze ubrana w obcisłą czarną skórę, z tatuażami i bicepsami. Zasadniczo jego wizerunek strzela do drogiej publiczności i cieszy się. Podobnie jak geniusz mody Karl Lagerfeld, geniusz ponadczasowego luksusu od lat nie zmienił jego wizerunku. Nie jest obcy temu, co asystenci nazywają swoim tyranem, a jego rodzina (Peter Marino jest żoną projektanta kostiumów Jane Trepnell, mają 23-letnią córkę), czasami musi bronić reputacji architekta przed oskarżeniami o seks podwładni lub młodzi atrakcyjni chłopcy.

Flagowy butik Guerlain na Pól Elizejskich w Paryżu.

Работал в известной архитектурной компании Skidmore, Owings & Merrill, а затем в бюро легенды современного дизайна Джорджа Нельсона. В 1978 году основал собственную фирму Peter Marino Architect PLLC, в которой сегодня трудятся 160 человек. Она базируется в Нью-Йорке, филиалы открыты в Филадельфии и Саус-Хэмптоне. Питер Марино — лауреат многочисленных архитектурных премий, в 2013 году вошел в рейтинг «100 самых креативных людей в мире бизнеса» по версии американского бизнес-журнала Fast Company, а также в BoF500 — рейтинг личностей, определяющих современную фэшн-индустрию. В 2012-м удостоился Ордена искусств и литературы, учрежденного французским Министерством культуры, — за «значительный вклад в развитие искусства и культуры».

Z serii Bronze Boxes, diz. P. Marino.

Do klientów prywatnych należą greccy armatorzy, włoscy przemysłowcy i amerykańscy bankierzy. Pierwszym klientem był Andy Warhol. Trzydzieści osiem lat temu zlecił Peterowi Marino przeprojektowanie swojego studia The Factory. Odtąd Marino włączył wszystkie sztuki do sztuki współczesnej - "w ramach koncepcji architektonicznej".

Z serii Bronze Boxes, diz. P. Marino.

Być może żaden amerykański autor nie rozumie sztuki tak subtelnie, nie przypisuje mu takiej roli we wnętrzu. Marino jest przekonany, że sztuka współczesna nie tylko wzmacnia status projektu, ale pomaga go modnie, przynosi niezbędną ironię, odrzuca arogancję z szanowanej klasyki - jeśli wnętrze jest osadzone w sposób klasyczny. "Włączenie dzieła sztuki do projektu ma na celu poprawę architektury. Nigdy nie tęsknię za taką szansą. " Mówi, że czuje się jak artysta. Z jedyną różnicą, która tworzy obiekty trójwymiarowe.

Rezydencja w Palm Beach. P. Marino odsunął się od stereotypów "tropikalnej willi" i uczynił sztukę główną postacią wnętrza. Praca A. Reila odbija się w lustrze, w konsoli F. Corbo, na biurku P. Marino i na błyszczącej powierzchni podłogi. Światło, diz. A. Levy.

Marino jest szanowany i zapraszany do muzeów i prywatnych kolekcjonerów - tak dobrze zorientowanych w sztuce. Architekt jest znany jako mecenas sztuki, wspiera młodych artystów, a nawet sponsoruje artbiennale w Berlinie. A także jako namiętny kolekcjoner. W jego zbiorach znajdują się prace Anselma Kiefera, Cy Twombly'ego, Richarda Prince'a, wspaniałej renesansowej porcelany z brązu i Francji z XVI-XVIII wieku.

Do jego przyjaciół należy nie tylko Marc Jacobs czy rodzina Arno, ale także właściciele galerii z pierwszej ręki, tacy jak Larry Gagosian, Jay Jopling i Emmanuel Perrotin. Autorytet Marino jest tak wysoki, że jest zaproszony do projektowania wystaw muzealnych. Jednym z ciekawszych projektów w portfolio jest scenografia wystawy porcelany Augustus the Strong, zorganizowanej w jednej z galerii Zwinger w Dreźnie. Rok 2010 został oznaczony dla scenografa Marino przez Claude'a i Francois-Xavier Lalanne retrospektywnie w paryskim Muzeum Sztuki Dekoracyjnej i Stosowanej.

Peter Marino wystawił retrospektywną wystawę Claude'a i François-Xaviera Lalande w paryskim muzeum sztuki użytkowej Peter Marino wystawił retrospektywną wystawę Claude'a i Francois-Xaviera Lalande w paryskim Muzeum Sztuki Stosowanej. Peter Marino wystawił retrospektywną wystawę Claude'a i Francois-Xaviera Lalande w paryskim Muzeum Sztuki Stosowanej.

W 2014 roku w Bass Museum of Art w Miami odbyła się wystawa One Way: Peter Marino. Obejmuje zarówno prace z kolekcji architekta, jak i własne prace z zakresu projektowania. W styczniu 2016 r. Marino był kuratorem wystawy Roberta Mapplthorpe'a zatytułowanej XYZ, która odbyła się w galerii Thaddaeus Ropac. W 2016 roku rok opublikował książkę Peter Marino: Architektura sztuki. Warto zauważyć, że sesja autografów z autorem została zorganizowana w jego galerii przez samego Larry'ego Gagosyana.

Preston Manor w Dallas jest najważniejszym zabytkiem Teksasu w pierwszej połowie XX wieku. P. Marino. W jadalni z przodu nastrój tworzy zdjęcie A. Fassa i artysty graficznego J. Lethbridge.

"Lux to przestrzeń i światło plus materiały"

Szczególne miejsce w karierze architekta Marino zajmują prywatne rezydencje; Obecnie istnieje wiele obiektów działających pod znaczącymi adresami: Londyn, Paryż, Nowy Jork, Bejrut, Gstaad, St. Tropez, Monako Amerykański architekt uwielbia skalę i wykonuje doskonałą pracę przy dużych nakładach. Zajmuje się głównie pałacami, a jeśli zgadza się na mieszkanie, to z 24 pokoi i na Piątej Alei. Jest brany pod uwagę przy rekonstrukcji zabytków.

Świetna robota - renowacja osiedla Preston w Dallas: budynek został stworzony w 1939 roku przez architekta Maurice'a Fatio dla małżonków Crespi, Włochów, którzy są bogaci w kupców bawełnianych, a dziś jest uznawany za najważniejszy zabytek Teksasu z pierwszej połowy XX wieku. Marino porównuje ją do posiadłości gdzieś w Lombardii: poza tym, że skala jest inna, "amerykańska". "Chciałem przynieść patrycjuszową niedbałość, a nawet niedbalstwo - można to zaobserwować w rezydencjach włoskiej Anglomanii, takich jak Agnelli, lub angielskich Italophiles, takich jak Rothschildowie. Kiedyś pracowałem dla nich i dla innych. "

Rezydencja w Palm Beach. Pasiaste wykończenie łazienki przy bliższym zbadaniu okazuje się wspaniałym marmurem. Linie kamienia odbijają się echem od ramy toaletki z lat 30. i czarnych ram okiennych.

"Lux to przestrzeń i światło plus materiały" - lubi powtarzać Peter Marino. Amerykański styl - drogie, luksusowe tekstury: złoto, brąz i mosiądz, szlachetne drewno, wspaniały marmur (Marino jest stałym klientem w Carrara, gdzie wydobywane są najlepsze gatunki). Wypełnia projekty nie tylko cennymi, ale i niepowtarzalnymi wykończeniami. Pokrywa ściany srebrem, dodaje perły i kryształ. "Brokat przynosi luksus i zmysłowość, jeśli tylko nie jest nachalny i wulgarny". Marino nie powtarza się, zmienia się w zależności od lokalizacji, gustu klienta i jego własnego widoku obiektu. Może zszyć wnętrze indonezyjskiego drewna w kolorze ciemnej czekolady, tworząc mieszankę buddyjskiej świątyni i europejskiego pałacu, lub może preferować prosty jasny dąb, ale będzie tak dopracowany, że stanie się luksusowy.

Manor Prenston in Dallas. Meble tapicerowane wykonane na zamówienie według projektu P. Marino. Cloth H. Frankentaler sprawia, że ​​szanowana atmosfera jest bardziej nowoczesna i modna.

Architekt umiejętnie wie, jak połączyć różne epoki i kultury w zespół. Beztrosko zdobi dom 250-letnimi żyrandolami Murano i weneckimi lustrami, które odzwierciedlają indonezyjskie rzeźby i płótna niemieckich ekspresjonistów. Marino zapewnia, że ​​umiejętność mieszania zachodniej i wschodniej, szpiegował Wenecjan. "Zinterpretowali Turcję i Azję Południowo-Wschodnią na swój własny sposób." Ogólnie rzecz biorąc, Marino nazywa swój styl ponadczasowym luksusem - ponadczasowym luksusem. Rozmyślnie unika trendów w modzie, uważając je za niebezpieczną pułapkę, podkreślając jednocześnie, że jego prace są nowoczesne. "Nowoczesność - stosunek autora do tego, co robi."

Chanel Boutique przy New Bond Street w Londynie. Butik Dior na 57 ulicy w Nowym Jorku. Chanel Boutique przy New Bond Street w Londynie.

Marino nie używa mebli seryjnych. Tylko antyki i przedmioty na zamówienie. Dlaczego? "To, co jest replikowane, nie może być uważane za prawdziwy luksus - każdy może kupić to samo. Co więcej, łatwo jest określić z fabryki, jaki rodzaj marki jest i ile pieniędzy wydano. Jakby na kanapie wisiała etykieta z ceną. " Autentyczny apartament jest wyjątkowy. Zasada "tylko tutaj i nigdzie indziej" sprawia, że ​​przyciąga antykwariuszy, wyprzedza najbardziej ekstrawaganckie dzieła. Jeśli nie ma odpowiedniego arcydzieła, to Peter Marino sam rysuje i produkuje. W jednym egzemplarzu. Architekt nie tylko projektuje meble na przedmioty, ale często udaje mu się przekonać wybitnych artystów do zrobienia czegoś specjalnie na konkretny projekt.