Bezpośrednio z holu wejściowego apartamentu widać pozłacaną kolumnę, po lewej stronie znajduje się grupa mebli tapicerowanych, po prawej stronie znajduje się grupa restauracyjna. Inne pokoje, w tym sypialnia, pokój gościnny, salon i jadalnia - kuchnia, są rozsiane po centralnej strefie. Wszystkie pokoje są otwarte i "rozebrane" do środka, do "złotej" kolumny. A za ciągłym przeszkleniem ścian, jakby w kontynuacji tematu wnętrza, rozgrywają się moskiewskie przestrzenie.

Na planie zarys tego mieszkania przypomina grot strzałki. Wszystkie "boki" - z ciągłym oszkleniem. W środku - kolumna nośna. Nie można go było usunąć. "Cóż, jeśli nie zdołamy go usunąć, zrobimy z tego główną kartę atutową tej przestrzeni, zdecydowaliśmy" - mówi jeden z autorów projektu, dekorator. Vadim Vyaltsev. - Zmieńmy konstrukcję nośną w obiekt artystyczny, a wszystkie pokoje zostaną rozwinięte jak wentylator wokół tego "pręta".

Klientowi spodobał się ten pomysł. Po prostu chciał niezwykłych rozwiązań: mieszkanie w takim domu i takie widoki powinny im odpowiadać. Chciał, żeby w duchu przypominały modne nowojorskie mieszkania. Ale w tym samym czasie klient nie chciał typowego amerykańskiego wnętrza w tym stylu ar-dekoani minimalizm. Przeciwnie, wyobrażał sobie "anty-minimalizm". Autorzy projektu zastanawiali się: "Jeśli zaakceptujesz Amerykanina ar-deko dla odniesienia i posunąć się dalej w kierunku wzmacniania wszelkiego rodzaju efektów wewnętrznych, wtedy dochodzimy do kiczu. " Oddzielne techniki z arsenału tego stylu są używane w tym wnętrzu, na przykład przesada, nadmiarowość. Wnętrze jest pomyślane jako wielowarstwowe, a "warstwy" rozwijają się stopniowo. Na początku przyciągają uwagę złocenia, lustra, czarno-białe kafelki, głęboki czerwony kolor ścian i wysoka, prawie ludzka wysokość, żyrandole wykonane z polerowanego metalu. Następnie - szlachetne drewno, marmurowa mozaika, designerskie meble, przyjemne w dotyku faktury - futro i jedwab. Kolejną "warstwą" są widoki poza oknami. W sypialni zastosowano interesującą technikę kompozycyjną: tutaj wizualnym "punktem odniesienia" jest fotografia Jean-Baptiste'a Uina. W roli maty jest partycja podobna do ogromnej kartki papieru ... Jest to powtórzenie głównego tematu mieszkania: centralnego punktu i otaczającej go przestrzeni.

Autor projektu Mikhail Gubakin: "Apartamenty z widokiem na duże miasto to wyjątkowy gatunek. Tutaj zastosowaliśmy techniki win-win. Takie, na przykład, jako ciągłe oszklenie ścian w połączeniu z otwartą przestrzenią. Skręciliśmy go wokół potężnej "złotej" kolumny. Jest to centrum całej kompozycji, czynnik zagospodarowania przestrzennego i obiekt sztuki. To wnętrze charakteryzuje się wyzywającym luksusem i subtelną postmodernistyczną ironią. "