Monte Carlo jest nazywane stolicą wysokiego życia. Ma własną dynastię rządzącą, najlepsze kasyna są skoncentrowane, odbywa się najciekawszy etap wyścigu Formuły 1 i odbywają się paryskie imprezy Hilton. Krótko mówiąc, to miejsce jest więcej niż żałosne. Właściciele tej willi również nie są obcy. Na początek nazwali swoje posiadłości na cześć pałaców należących do kompleksu wersalskiego, Grand i Lesser Trianon, w różnych czasach zajmowanych przez członków rodziny królewskiej. W przypadku tego dworu arystokratyczne aluzje są uzasadnione: należały kiedyś do przedstawicieli klanu Habsburgów.

Architekt Antonio D'Andri został zaproszony do przywrócenia budynku, który przez długi czas był w ruinie i stracił swój splendor. Antonio, pochodzący z Egiptu, studiował architekturę i scenografię w Mediolanie. Najpierw pracował w drugiej specjalności, tworzył scenerię do filmów Luchino Visconti. Zaczął dekorować wnętrza raczej przypadkiem, ponieważ otrzymał ofertę, której nie można było odmówić: był zaangażowany przez projektanta mody Giorgio Armaniego, dla niego D'Andry zbudował luksusowy dom w Mediolanie.

Antonio twierdzi, że w tym pałacu, arcydziele neoklasycznej architektury, uderzyły go przede wszystkim sprawdzone proporcje. Nie zmienił niczego w dekoracji zewnętrznej, tylko odnowił zniszczone fasady. Główna praca została wykonana we wnętrzu. Biorąc pod uwagę zmiany, architekt od samego początku planował przyszłą sytuację, ponieważ chciał stworzyć harmonijne wnętrze, w którym każdy element ma swoją własną rolę i nie kłócą się, ale uzupełniają się nawzajem. Dlatego natychmiast zdecydował się na wyposażenie domu w meble słynnej włoskiej fabryki FIGLI DI ISACCO AGOSTONI w projektowaniu POZZOLI. W dużej mierze zdeterminowała obraz całego wnętrza jako całości. To elegancki klasyk, rozwiązany w pastelowych kolorach. Dominują odcienie błękitu i ochry. Klasyczne motywy są obsługiwane w szczegółach - eleganckie listwy sztukatorskie, panele marmurowe, masywne rzeźbione buazeri, portale drzwi, po bokach kolumny. Gospodyni również wybrała antyki i obrazy odpowiadające klasycznemu tematowi.

Dwór otoczony jest parkiem krajobrazowym. D'Abrie, skupiając się na urządzeniu śródziemnomorskich willi, urządził obok domu basen, ozdobiony lazurową mozaiką, która przypomina mu krajobrazy Lazurowego Wybrzeża, gdzie dużo pracował. Zbudowano również pensjonat, który służy jako kompleks rozrywkowy: znajduje się siłownia, sauna i sala bilardowa. Architekt mówi, że w tym projekcie chciał uosabiać swoje poglądy na temat życia rzymskich patrycjuszy, elity społeczeństwa, a zatem okazał się tak uroczyście szlachetny.