Autor projektu mówi, że jego klient, głowa rodziny, ojciec trójki dzieci, kupił to mieszkanie dla swojej babci, która chciała mieszkać obok wnuków. Znając zasady pracy architekta, klient polegał całkowicie na jego guście i profesjonalizmie, a po sformułowaniu podstawowych życzeń rozstał się z nim przed przyjęciem obiektu. "Możesz podążać ścieżką opisową i mówić, że styl naszego autora opiera się na neoklasycyzmie, że można w nim znaleźć znaki stylu angielskiego, ale najważniejszą rzeczą, która go charakteryzuje, jest esencja inteligencji" - mówi architekt. "A są ludzie, którym jest bardzo blisko."

I rzeczywiście, architektem stylu autora jest wizualizacja inteligencji, wyrażana za pomocą form architektonicznych i technik wewnętrznych. Charakteryzuje się racjonalnością, przemyślanymi decyzjami, nie-czystością i nie-banalnością, głębią i bogactwem ... Na wszystkich poziomach, począwszy od planowania. A wszystko było standardowe: dwupokojowe mieszkanie z oknami po jednej stronie, z łazienką w przedniej części korytarza i korytarzem prowadzącym do kuchni. Łazienka powiększyła się dzięki korytarzowi - okazało się, że duża łazienka. Centrum kompozycyjne zrobiło drugi pokój od wejścia: zostało ono zabrane pod salon. Przesuwane drzwi prowadzą z korytarza do niego. Z kolei w salonie znajdują się symetrycznie usytuowane drzwi po lewej i prawej stronie: lewa prowadzi do kuchni - jadalni, prawa - do sypialni. Korytarz i korytarz zostały wyposażone we własne szafki we Włoszech. "Tutaj wszystkie meble gabinetowe powstały według moich rysunków" - mówi architekt. - Często nie wystarczy zamówić gotowy mebel w fabryce. Konieczne jest uwzględnienie proporcji samego mieszkania, tego mebla, jego zgodności z innymi. Na przykład nawet taka drobiazg, jak grubość ścian szafek. Nalegałem, by były szersze niż zwykle, choć ze szkodą dla przestronności pudeł. Ale wyglądają zupełnie inaczej. I tak we wszystkim.

Tematem specjalnym jest kolorystyka apartamentu. "Zwykle paleta jest zbudowana na trzech podstawowych kolorach", mówi Peter, "a tutaj są cztery: brązowy, czarny, beżowy i ciemnoczerwony". Pytanie, który z nich jest czwarty, wydawało się nieco naiwne architektowi. Wszystkie razem są równie ważne: razem tworzą wyjątkową atmosferę komfortu i szacunku.