W rezydencji austriackich cesarzy, wiedeńskiego pałacu Schönbrunn, znajduje się niesamowita sala. Nussholzzimmer, czyli sala nutowa, służyła prywatnej publiczności, tu tylko się zbliżali i przyjmowano upoważnionych przedstawicieli. Cesarz Franciszek Józef szczególnie mi się podobał tej sali. Całość jest solidnie i uroczyście udekorowana, a wrażenie to w dużej mierze zawdzięcza luksusowym panelom z orzecha włoskiego, które służą do ozdabiania wszystkich ścian. Orzech ma przyjemnie wyglądający, ciepły, "przytulny" kolor w kolorze złotej ochry, a ogólna atmosfera panująca w tym półoficjalnym pokoju jest bardziej intymna.

Takie panele (rzeźbione zwane buazeri) znajdowały się w domach rezydencji pałacowych. Peter I wprowadził modę w XVIII w. Mimo ogromu przedsięwzięć politycznych cesarz preferował prostotę życia codziennego i żył raczej skromnie. Pozwolił sobie na tylko jeden wewnętrzny eksces - prywatne biuro w Pałacu Letnim. Ściany tego pokoju zdobi niezwykle piękna boiserie z wizerunkami wojennych trofeów wykonanych z orzecha. Cesarz wierzył, że w takim środowisku praca będzie prowadzona.

Wysocy dworzanie podążali za przykładem koronowanych głów. Na przykład panele ścienne dekorowały komory Pałacu Mieńszikowskiego, który należał do "prawej ręki" Piotra I. Zostały one porwane przez modną tematykę i szlachtę niższej rangi. Tak więc, w drugiej połowie XIX wieku w Petersburgu dwór Polovtsev został uznany za modne miejsce. Świeckie społeczeństwo lubiło tu przychodzić. Wnętrza rezydencji zdobiły słynne mistrzów tamtych lat. Jeden z najbardziej ulubionych pokoi w domu i właściciele, a goście mieli jadalnię z orzecha włoskiego.

W tamtych latach orzech włoski był używany głównie przez Francuzów i Turków. Teraz odróżniają włoski, angielski orzech i używają tego samego francuskiego. Kolor drewna zależy głównie od regionu, w którym jest uprawiany. Francuskie odmiany są szare, włoskie są bardziej brązowe (a ich włókna są większe, szersze, jaśniejsze w strukturze), angielskie są jeszcze ciemniejsze, ton przechodzi w czerwony. Rdzeń jest wyraźnie widoczny we wszystkich odmianach: jest ciemniejszy niż główne włókna, widoczne są wokół niego smugi i plamki, a same włókna są faliste, niejednolite - w sumie niezwykle piękne! W zależności od tego, jak pilarka jest cięta, wzór jest inny: jeśli piła jest podłużna - szczegół jest kontrastowy, paskowany, jeśli krzyż jest wzorem mory. Ta faktura, a także spektakularne kolory (różne odcienie brązu) sprawiają, że drewno to jest tak popularne. Wykorzystuje się nie tylko tułów, ale także kłącza i wzrosty. Na Kaukazie są nawet specjalni mistrzowie, którzy pracują tylko z rozwojem. Taki wzrost może mieć długość do dwóch metrów i mieć bardziej interesujący wzór niż sam tułów - nakrapiany, włóknisty. Są używane głównie jako materiał wykończeniowy. Co ciekawe, użyto nawet liści orzecha: są one wykorzystywane do wytwarzania barwnika.

Włoscy producenci mebli szczególnie cenią sobie to drewno. Używają, oczywiście, przede wszystkim własnego, lokalnego orzecha, a przede wszystkim jako forniru. Meble z drewna orzechowego są bogato zdobione. Istnieje wiele opcji wystroju. Przede wszystkim tradycyjne rzeźbienie. Orzech jest łatwo cięty, co pozwala tworzyć eleganckie wzory i kładzie nacisk na szczegóły. Więc, prezentacja orzecha (Meroni Francesco and Sons), pomimo oczywistej znacznej masy, nie wygląda masywnie ze względu na cienki, ażurowy wystrój pokrywający całą powierzchnię. I stół do kawy orzecha (Aby spróbować) - i w ogóle najbardziej elegancka rzecz.

Jednak materiał ten umożliwia odmianę: jeśli zgodnie z prawem stylu - barokowy (bufet Zanaboni) lub klasyków bizantyjskich (sofa Francesco Molon, Komoda Jumbo Collection) - przedmiot musi zostać zważony, nić jest większa i ostrzejsza. Na szczycie ostro zakrzywionych loków i kolumn srebrnych i złotych (najbardziej luksusowa oprawa z płatkami złota), w zestawie zastosowano okładzinę z brązu. Wraz z rzeźbionym wystrojem meble orzechowe zdobią wstawki wykonane techniką intarsji. Rysunek można wyświetlić na nakrętce nad nakrętką (jak na przykład w dekoracji zestawu słuchawkowego, Vittorio Grifoni). Szczególnie interesujące przedmioty z orzecha włoskiego z intarsji są produkowane przez włoską fabrykę. Meble Colombo. Półprodukty wykonane są z cennego drewna - cytryny, różu i egzotycznych zamorskich.