apartament o łącznej powierzchni 140 m2 na wyspie Krestovsky (Sankt Petersburg) Andrey Shmonkin, Olga Gorovaya
Przechodząc przez galerięZdjęcie: Evgeny Luchin
Przygotowany wywiad: Nadieżda Nadimowa
Styliści: Tatyana Bakanova, Julia Korzhova
Autor projektu: Andrey Shmonkin, Olga Gorovaya
Projektant: Dmitry Fedorov
Journal: N4 (104) 2006
To bardzo jasny apartament. Wszystkie jego liczne okna zwrócone są do starego parku Krestovsky'ego, co oczywiście mogło nie tylko wpłynąć na wygląd przestrzeni, którą zaprojektowaliśmy. Ten park jest zmienny. Każda pora roku zmienia ją na swój sposób i chcieliśmy, aby różnorodność kolorów odbiła się w mieszkaniu ... Motyw parku jesienią (i pierwszy raz trafiliśmy na obiekt jesienią) wyrażono w projekcie salonu, w którym sufit i ściany wyłożone są wiśniowymi panelami kolor złoty-czerwony, "jesień". Dzięki zastosowaniu wielowarstwowego lakieru z dodatkiem ciekłego złota, kolor drzewa nabrał specjalnego blasku i głębi. Okazało się pewną przestrzenną metaforą jesiennej korony, a dokładniej zestawu splecionych pni i gałęzi. Wybór tekstury również odtwarzany na danym obrazie: na panelach ściennych włókna biegną pionowo (jak pnie drzew), a na suficie stale zmieniają kierunek (jak gałęzie crona) na suficie ze względu na układanie i układanie szachów.
Przednia jadalnia jest przestrzennie połączona z salonem - te dwa pokoje tworzą jedną przestrzeń publiczną. Ale wizualnie, raczej kontrastują ze sobą. W przeciwieństwie do salonu, wnętrze minimalistycznej jadalni z lekkimi ścianami, szklanymi płaszczyznami półek i blatów, z zielenią roślin domowych wygląda leko, przejrzysto, tworząc wiosenny nastrój. Tylko plamy złotej czereśni w meblach jadalni (jej zgięte, subtelne formy przypominają gałęzie drzew) odbijają styl "jesiennego" salonu.
Wnętrze sypialni głównej jest zimą monochromatyczne. Białe lakierowane meble, jasne podłogi i ściany, srebrno-szare dywany ... Tutaj chcieliśmy zneutralizować wszystkie jasne kolory i akcenty, które mogłyby oderwać się od pięknej scenerii za oknami lub rzucić wyzwanie jej prymatowi. Główna łazienka przylegająca do sypialni wyłożona jest białym marmurem z cienkimi żyłkami przypominającymi grafikę delikatnych bezlistnych drzew w zimowym krajobrazie. Tak więc motyw parku objawia się wszędzie. Ale nie istnieje jako dekoracja, ale jako rodzaj romantycznego wizerunku, być może ledwie czytelnego w dość funkcjonalnych wnętrzach. "