Jak się okazuje, nie trzeba mieszkać w Delft, aby zostać Vermeerem. Przynajmniej teraz, gdy czas przyspiesza, granice stają się przepuszczalne, a najnowsze technologie są gotowe, by je całkowicie warunkować. Na przykład, to wnętrze znajduje się w Kazaniu, gdzie mieszkają jego autorzy. Paradoks: artysta raz uchwycił wnętrze niesamowitym światłem na płótnie, a dziś, kilka wieków później, architekci przenieśli "obraz" z powrotem do przestrzeni trójwymiarowej. Ale całkiem oryginalny, bez bezpośrednich analogii w odniesieniu do wewnętrznych typów Vermeera. Pracowali z wrażeniami. Najważniejsze w wykończonym wnętrzu jest poczucie wolności, powietrza i opalizującego światła naturalnego.

Przeczytaj pełny tekst na papierze lub wersja elektroniczna dziennika.