dwupoziomowe apartamenty o powierzchni 240 m2 (Sankt Petersburg) Alexander Tuchkov, Denis Levchenko, Alexey Polay

Przechodząc przez galerię

Zdjęcie: Dmitry Livshits

Tekst: Maria Kriger

Architekt: Alexander Tuchkov, Denis Levchenko, Alexey Polay

Journal: N6 (73) 2003

Istnieje proste wyjaśnienie tego rozwiązania. Twórcy projektu uznali, że niewłaściwe jest rozbijanie dużej przestrzeni podwójnego światła strychu na kilka pomieszczeń. O wiele bardziej logiczne jest przekształcenie go we wspólny obszar. W ten sposób sypialnie "przeniosły się" na pierwsze piętro. Aby zwiększyć efekt otwartości przestrzeni i obfitości "powietrza", dodatkowe okna zostały przecięte przez nachylenie dachu, a istniejące otwory zostały powiększone. W części dziennej "patio" zastosowano solidne oszklenie czołowe, a część dachu nad nim była również przezroczysta. Ma również dostęp do odkrytego tarasu z miejscem do grillowania. Złudzenie dziedzińca na świeżym powietrzu (meble z wikliny otoczone zielenią) wzmacnia niewielki kanał wypełniony wodą, z dwoma fontannami na krawędziach. Przestrzeń drugiego piętra rozciąga się wokół szerokiego otworu klatki schodowej, "przypiętego" przez przejście mostowe. W tym miejscu wyraźnie słychać aluzje do architektury petersburskiej, charakterystyczne dla wnętrz w ogóle: temat mostów, podobnie jak temat kanałów, jest jednym z wiodących w krajobrazie miejskim. Chropowata powierzchnia kolumn stwarza pełne wrażenie, że wiernie "służyły" na wietrze i na mrozie przez ponad kilkanaście lat. Podlegając danemu ruchowi, budynek przestrzeni publicznej rozwija się po okręgu. Biblioteka i kino domowe "wpada" do jadalni, z drugiej strony kuchnia przylega do niej, a ruch w salonie "patio" zostaje zakończony. Przechodząc wzdłuż mostu z szklanymi wstawkami, chcę zatrzymać: na dole - ziemia pozostawiająca spod stóp, u góry - nieskończone błękitne niebo. Idealnym miejscem dla prawdziwego filozofa jest "między niebem a ziemią" ... Wnętrze pierwszego piętra zaprojektowano w spokojnym naturalnym zasięgu, ruchy estetyczne oparte są na kombinacji faktur. Strefa wejściowa wyłożona jest błyszczącym, niemal lustrzanym ceramicznym granitem, w głównej sypialni podłoga pokryta jest dywanem z naturalnej wełny, aw pokoju córki właścicieli zastosowano kombinację solidnego klonu i gęstego sizalu. Szczególną uwagę zwraca się na oświetlenie domu. Otwory przecięte w dachu i szklane wstawki w mostku nad parterem pozwalają dziennemu światłu przeniknąć do "studni" (znowu, czysto petersburskiego fenomenu) strefy wejściowej. Połączenie różnych źródeł iluminacji, odbicia promieni słonecznych w powierzchniach lustra, wizualnie zmieniają parametry przestrzeni - rozszerzają się lub, przeciwnie, sprawiają, że przypominają komorę w zależności od pory dnia. Na przykład zmierzch wprowadza teatralność do domu - słabnące światło słoneczne i "gwiazdy" przypominające punktowe lampy powodują dziwaczną grę, odwrócenie cienia. Wieczorem, gdy miasto zapala się mnóstwem świateł, szklana ściana w salonie "dematerializuje", ukazując wspaniałą, zapierającą dech w piersiach panoramę. Katedra Włodzimierza, dwory i pałace, mosty i kanały to "kawałki smaltu", które tworzą specjalną aurę Petersburga ... Miasto, pokonując ostatnią barierę "wchodzi do domu".Alexander Tuchkov: "Jeśli niższy poziom mieszkania jest tradycyjnie przypisany do strefy publicznej, a górny poziom jest intymny, to otrzymaliśmy przeciwny" układ ". Nie jest to przypadek, ponieważ drugie piętro to strych. Wręcz przeciwnie, staraliśmy się dać temu pomieszczeniu maksimum światła i "powietrza". Z okien roztacza się wspaniały widok na centrum miasta, duże otwory okienne, solidne szklane okna pozwalają im cieszyć się nim całkowicie. "