Jak koncepcja tego wnętrza? Elena Andreeva: Kiedy klienci zwrócili się do mnie, zidentyfikowali główne zadania: potrzebowali przebudowy, a także artystycznego rozwiązania wnętrza mieszkania. Właściciele przyszli i powiedzieli: "Chcemy klasyki". Ale w trakcie dyskusji i opracowywania koncepcji okazało się, że nie chcą dokładnie tego, co powiedzieli. Oznacza to, że byli przekonani, że jeśli chodzi o klasykę, jeden z klasycznych stylów musi być wybrany i ściśle dojrzały. Ale zdałem sobie sprawę, że klienci rzeczywiście robią nowoczesne, swobodne interpretacje klasyków i zaproponowali, aby stworzyć fuzję i przyjąć klasycyzm jako podstawowy styl. I naprawdę spodobał im się ten pomysł. Patrząc w przyszłość, powiem, że podobał im się proces pracy i wykończone wnętrze. Ale dla mnie było to cenne doświadczenie: teraz wiem, że wszystko można mieszać, a rezultatem jest bardzo żywe wnętrze. Pamiętaj, aby zastosować tę metodę do użytku.

SALON: Jak zacząłeś? - Dziwne, ale zaczęliśmy od końca. Z tego, że kupili lampy, konsole, lustra i akcesoria (EICHHOLTZ). Potem przyszła wspaniała sofa BAXTER. Są to bardzo charakterystyczne rzeczy: chromowane powierzchnie lamp stołowych i kinkietów pięknie kontrastują ze zużytym nubukiem w tapicerce sofy. Jest duży, imponujący. Na początku wydawało mi się, że jest to również, moim zdaniem, współczesne formy. Ale potem uświadomiłem sobie, że jego lakonizm idealnie rymuje się z lakonicznymi klasycystycznymi formami mebli gabinetowych. Tak, a właściciel go lubił, a to bardzo ważne, gdy sofa jest absolutnie wygodna. Biorąc pod uwagę to wszystko, "wybaczyliśmy" sofę, że ona się nie rozkłada, ponieważ w przeciwnym razie nam pasuje. Te rzeczy ciągnęły wszystko inne: kolory, meble i tkaniny.

S: Przebudowa, jak rozumiem, została wykonana do tego momentu. - Cóż, oczywiście. Zobaczysz tutaj tradycyjny dwuczęściowy podział mieszkania - na strefy frontowe i prywatne. Pierwotnie okna sypialni wychodziły na bulwar, a salon - na stary dom z początku XX wieku. Ale to nie pasowało do właścicieli, i zrobiliśmy przebudowę. Teraz okna sypialni wychodzą na stary dom, na spokojnym dziedzińcu, a okna salonu są na bulwarze, co jest szczególnie dobre w ciepłym sezonie. Obie części mieszkania połączone są korytarzem.

S: Wyraźnym szczegółem korytarza jest duży okrągły panel z profilem Aleksandra Pope, angielskiego poety z epoki klasycyzmu. Co wyjaśnia ten wybór? -Ten metalowy panel patynowany pod odlewem odpowiada tematowi neoklasycznemu. I styl obrazu, i sam "bohater" - z XVIII wieku, z epoki klasycyzmu. Temat opowieści, wyrażony pośrednio, na przemian, jest delikatnie wspierany przez stare tekstury. Spotkasz się z nimi więcej niż jeden raz w tym mieszkaniu. Na przykład w salonie - panel z efektem starej ściany; rysunek pojawiający się na powierzchni. Jest asymetryczny, a robi się to celowo: istnieje pewien urok w błędzie. W sypialni córki tapeta wygląda jak stare deski, które od czasu do czasu stały się srebrnoszare. Nawiasem mówiąc, w tym wnętrzu jest dużo szarego i jego odcieni.

S: Jak do tego doszło? Dlaczego szary jest wiodącym kolorem w palecie tego mieszkania? - Istnieje wiele odcieni szarości, z których łatwo jest wybrać wygodny dla siebie. Jeśli połączysz go z czernią i bielą, uzyskasz idealną monochromatyczną paletę; Doskonale wygląda z naturalnego drewna. I jest to doskonała opcja do wnętrza z funkcją reprezentacyjną, a my stworzyliśmy takie wnętrze. Ponadto szary jest odpowiednim tłem dla dzieł sztuki. A jednak idealne tło dla niektórych jasnych akcesoriów, takich jak poduszki, koce. Nie zepsują ogólnego salda.

S: Co cię poprowadziło, kiedy wybrałeś tekstylia? -Tekstyl ma na celu złagodzenie ogólnej atmosfery, aby uczynić ją bardziej komfortową. Tak więc w salonie - piękne łukowate okna, a na początku nie chcieliśmy ich zamykać zasłonami. Potem doszli do wniosku, że draperie są konieczne. Zamówione gęste, aksamitne, z szeroką satynową krawędzią ... Gęste draperie pozwalają przejść na emeryturę i odpocząć. A to w moskiewskim wnętrzu jest nie mniej ważne niż czerpanie przyjemności z estetyki. I muszę powiedzieć, że stało się znacznie lepiej, nawet jeśli kształt okna nie jest już akcentowany.

S: Są rzeczy, które nie są tu celowo podkreślane. Chodzi o systemy pamięci masowej. Musimy patrzeć, aby je zauważyć. Jak to osiągnąłeś? "Faktem jest, że po prostu nie lubię nieładu, a wręcz przeciwnie, uwielbiam to, że każda rzecz ma swoje miejsce. Są ludzie, którzy po prostu wkładają dużo szafek i rozwiązują problem przechowywania. I zawsze liczę na ergonomię przestrzeni. zbuduj system przechowywania, wybierz piękną fasadę ... Istnieje kilka podobnych rozwiązań: garderoba, wbudowana szafa na buty (na końcu korytarza). Nawet ściana nośna pomiędzy salonem a jadalnią dodatkowo "współpracuje" z systemem przechowywania: półki są wbudowane w nią z boku. To kolejny przykład tego, jak piękne mogą być funkcjonalne rozwiązania.

Przeczytaj pełny tekst na papierze lub wersja elektroniczna dziennika.