REFORM Design Biennale to młoda wystawa, która odbywa się w Danii po raz trzeci. Jej celem jest nazwanie nowej generacji projektantów, architektów i artystów. "To jest wolna przestrzeń do eksperymentowania - przestrzeń do tworzenia i dyskusji" - mówią jej organizatorzy.

Powiązane: Aldo Bakker: Tabela Karakter

W 2014 roku wraz z przyjaciółmi i współpracownikami: artystą Rasmus Fex, grafikiem Jens Danem Johansenem i przy wsparciu Duńskiej Fundacji Sztuki, projektantka mebli Maria Brün stworzyła małą wystawę, która zyskała światowy rezonans.

Projektant Maria Brun (Maria Bruun, ur. 1984), założycielka Biennale Designu Reform.

Jak młodzi duńscy projektanci formułują swoje cele?

"Zależy nam na rozszerzeniu definicji projektu. Być może miska, której nie możesz trzymać w rękach lub wlać do niej, jest tylko produktem, którego potrzebujemy ... Nie zapomnij, jak ludzie patrzyli na Vernera Pantona. Jego użycie plastycznych i organicznych form było rzeczywiście eksperymentalne i kontrowersyjne. Dziś jego prace są uznawane za klasykę.

Julien Manaira. The Once Liquid Plastic - Part 2.

"REFORM" to projekt długoterminowy. Teraz promujemy wystawę, ale dążymy do znacznie dłuższego efektu.

Søren Betak. Niedobór danych.

Musisz eksperymentować, aby się rozwijać. Chcemy, abyście próbowali myśleć o funkcji w inny sposób. Chcemy kwestionować granice między sztuką, funkcją i designem.

Collin Townsend Velkoff. Element ludzki (wykop 5).

REFORM to znacznie więcej niż wystawa mebli. To rzemiosło, wiedza i komunikacja. Nie jesteśmy podstawą nowego duńskiego projektu. Jesteśmy klubem jazzowym. Jako naród jesteśmy bardzo retrospektywni. Wielu młodych studentów słyszy, że ich praca to po prostu nonsens, który nie może wejść do produkcji. REFORM chce usunąć te "sygnalizatory pożarowe", które są przenoszone przez branżę. Robimy to, ponieważ uważamy, że nie ma miejsca na zmiany. Chcemy tylko stworzyć naród designu i spojrzeć na projekt.

Ying Chang, stan ciągliwy.

Odpręż się. Nie musisz od razu rozumieć wszystkiego, co widzisz. Nie ma poprawnych odpowiedzi. Nie od nas, nie od twórców. Wzywamy was do alegorii i stowarzyszeń. Chcemy dać ci doświadczenie przestrzenne i cielesne. To intuicyjna wystawa form i materiałów. W eksperymentach nie ma ostatecznych odpowiedzi. "

Thomas Ballouhey. Poczekalnia. Mette Schelde. Odbicie Kinkiet. Manuel Canu. Przejście Flensted Mouritzen. Obracać. Vinni Hedegaard Frederiksen. Milczenie codzienności - powtarzanie istotności. Pettersen & Hein. If You Say So – A Table Lamp. Márk Redele. Dywan ze ścianami z otworami. Jeppe Lillegaard Nielsson & Anna Oxholm. Iversen Manipull. Studio Stine Mikkelsen. Sztuka siedzenia. Eagle Duvald. IO Light. Ida Elke. Pytające cegły.

• Munkeruphus. Dronningmelle (48 km od Kopenhagi). Do 26 sierpnia.