Angielski pisarz i historyk Chesterton napisał: "Ludzie, którzy nie są zaznajomieni z pogodą, nazywają się szarym dniem bezbarwnym, tak nie jest, to wstyd usłyszeć o" szarej, tych samych dniach ". Można powiedzieć, że z tymi samymi prawymi" zielonymi, identycznymi drzewami ". szary jest jak stal, drugi jest jak skrzydło gołębia, jeden przypomina mróz, drugi jest z ciepłego dymu z fajki kuchennej, ten kolor jest również nazywany bezbarwnym ".

Miłość do szarości (jak również do brązu) zawsze wyróżniała się angielską kulturą, wyrafinowaną i arystokratyczną. Starożytni ludzie ubrani albo bardzo jasno albo wyblakli, ale wcale nie szarzy! W średniowieczu szary pojawiał się w kostiumach tylko jako dodatek. To Brytyjczycy nadali szary, szlachetny dźwięk i nieograniczone prawa. Cywilizacja europejska szybko nauczyła się tego szacunku i nadała szarej palecie poetyckie nazwy: "różowy popiół", "kolor przestraszonej myszy", "Popiół Navarinsky", "szare pióra" (perłowoszare) ... Awangardowa szarość z czarnymi plamami została nazwana "Kolor Marengo" "(zgodnie z nazwą obszaru, w którym mieszkańcy nosili ubrania tego samego koloru). Szara tkanina Grizet z małym kwiatowym wzorem. Z biegiem czasu dziewczyny, które przycinały się i nosiły stroje z tej niedrogiej tkaniny, stały się znane jako grisette. A teraz takie tkaniny są w arsenale najbardziej luksusowych marek.

Co jest w garniturze, że we wnętrzu szary ma status reprezentatywnego koloru. Jednocześnie jest miękki, niewiążący, może z łatwością odgrywać rolę zarówno tła, jak i akcentu.