Zegar na kominki (jako szczególny rodzaj) pojawił się we Francji w połowie XVIII wieku. W połowie XIX wieku zaczęto tu powstawać tzw. Zestawy kominkowe, a oprócz faktycznego zegara włączono także sparowane ozdoby w formie świeczników lub małych rzeźb. Kataklizmy XX wieku zostały tymczasowo zawieszone przez triumfalny marsz zegarów gzymsowych, ale ostatnio moda na nich znowu nabiera rozpędu, a oni stoją, jeśli nie w każdym pierwszym, to w każdym drugim nowoczesnym wnętrzu.

Zegary gzymsowe są klasyfikowane jako konsole. To prawda, w przeciwieństwie do konsoli, zostały wykonane bez uchwytu, do którego można je podnieść. Z reguły zegary kominkowe nie są zbyt duże i raczej płaskie.

Sprawa takich zegarków była kochana i uwielbiana z cennego drewna - orzecha, mahoniu. Czasami może to być nawet porcelana. Często zegarek był pokryty lakierami i obszyty złoconym brązem. Marmur często był używany jako materiał na cokół. Większość zegarków zaopatrzono w tarczę, pokrytą białą emalią. Te zegarki wyglądały dobrze na kominku w bibliotece, w otoczeniu książek i fotografii. W XIX wieku wraz z rozwojem kultury salonowej zegary gzymsowe zaczęto umieszczać w salonie lub sali przyjęć, gdzie raz lub dwa razy w tygodniu gromadziły się wybrane dni. Teraz, gdy nie ma ścisłej hierarchii pomieszczeń, a ich funkcje są zbliżone do siebie, prawie każde pomieszczenie w domu może być ozdobione antycznym kominkiem lub jego imitacją. Wiek XIX był punktem zwrotnym w zegarkach kominkowych. Dzięki osiągnięciom inżynierii i odlewu z brązu, koperta zegarka została udekorowana wielkoformatowymi kompozycjami rzeźbiarskimi, a zegar kominkowy zamienił się w prawdziwe arcydzieło.

W XIX wieku branża zegarków zmieniała nawzajem swój styl Regencistyl Ludwik XVI, Imperiumpod koniec stulecia zaczął dominować eklektyzm. Jednak pomimo wszystkich stylistycznych perypetii, przez długi czas preferowali klasycyzm. W zegarze gzymsowym tendencja do pradawnych kanonów wyrażana była przede wszystkim w motywach kompozycji rzeźbiarskich, którymi były etui na zegarek. Zazwyczaj zawierały starożytnych bogów lub bohaterów. Tak więc najczęściej spotykanymi postaciami historii strażackich kominów były Apollo, Kupidyn, Psyche, Hector, Andromacha i inni. Okresowo tu i tam pojawiał się złośliwy putti. Prostsza, ale nie mniej klasyczna wersja dekoracji - porticos kolumnowe. Takie zegarki stały w różnych stylach wnętrz z połowy i końca XIX wieku. W dzisiejszych czasach będą odpowiednie we wnętrzu z elementami klasyki, ale, co ciekawe, mogą dać nieoczekiwany dźwięk, nawet wysoki prąd lub minimalizm.