Restauracja l'Albero - w przeszłości sowiecki budynek DC. "Całkowicie przeprojektowaliśmy całą fasadę - mówi architekt Andrey Tsygankov. - Zrobili szklane przedłużenie i zasadzili drzewo między dwoma "skrzydłami" (we włoskim l'Albero znaczy "drzewo"). Ogólnie rzecz biorąc, cała restauracja jest podzielona na trzy strefy: letni taras, ogród zimowy i sama restauracja. Ogród zimowy jest przedłużeniem ze szklanymi ścianami i szklanym dachem.

Sala wewnętrzna l'Albero była pierwotnie długim wąskim pokojem z niskim sufitem. Doszliśmy do sufitu drewnianymi panelami i nie próbowaliśmy go wizualnie podnosić, ale lustra umieszczono wzdłuż obwodu ścian. To dzięki tym lustrom sufit nie wydaje się już tak niski. W skrzyni wentylacyjnej zrobiliśmy nisze i zawiesiliśmy w nich piękne żyrandole. BAROVIER&TOSO. В этом зале был еще один большой минус: в нем очень много колонн, расположенных по centrumу. Я долго думал, как с этим быть. Однажды я услышал историю о том, как в советское время в ресторане "Националь" официантов учили ходить артисты Большого театра, потому что специальных курсов тогда не было. Когда я об этом узнал, я вспомнил, как за границей в маленьких ресторанчиках официанты ходят с большими подносами, виртуозно обходя столы. И вот я представил, что эти колонны -э то как раз и есть те официанты, которые лавируют между столами. Я задекорировал колонны обыкновенными багетными рамами, и именно благодаря этому они сломали примитивный ритм пространства".

W l'Albero pracuje słynny szef kuchni z Włoch Nicola Canuti. Z zimnych przystawek poleca spróbować przegrzebki z puree z oberżyny i kapłonu w stylu sycylijskim z zieloną sałatą, talolini z homarem w sosie pomidorowym z cukinią, filet z jagnięciny, pieczony w piecu w opakowaniu próżniowym przez 36 godzin, z koprem, origano, kminkiem , torba i solona cytryna. A na deser mango upieczone z egzotycznym sorbetem i owocami minestrone.