W Montignac, w południowo-zachodniej Francji, otwarto Międzynarodowe Centrum Sztuki Rockowej Lascaux IV, zaprojektowane przez norweskie biuro Snøhetta.

Wg tematu: Muzea 2016: duma prezydentów i architektów

Jaskinia Lasko nazywana jest Kaplicą Sykstyńską w Rock Art. Taka ilość, jakość i zachowanie obrazów z epoki paleolitu nigdzie indziej na świecie. Miejsce to zostało odkryte przez nastolatków w 1940 roku, wkrótce otwarto tu muzeum. Jednak przepływ turystów miał zły wpływ na mikroklimat jaskini, obraz zaczął się załamywać, aw 1963 roku muzeum zostało zamknięte na wizyty. Aby nie denerwować turystów, zbudowali kopię "Lasko II", w której odtworzyli oryginalne rysunki. W 2010 roku, w 70. rocznicę odkrycia jaskini Lascaux, ogłoszono utworzenie centrum Lascaux IV.

Skośne ściany betonowe tworzą wrażenie łączenia łuków jaskiniowych.

Budynek został zbudowany na granicy dwóch rodzajów krajobrazu - między zarośniętymi wzgórzami a doliną Wezery. Muzeum zostało zaprojektowane jako organiczna kontynuacja pagórkowatego reliefu. Wszystkie elementy konstrukcyjne - ściany, dach, fasady - wykonane są z betonu. Pomaga postrzegać budynek jako pojedynczy obiekt, łączący się z krajobrazem i przypominający minerały, kamienie i jaskinie.

Z hali odwiedzający wjeżdża windą na dach budynku.

Trasa wewnątrz budynku jest dokładnie przemyślana. Od strony wejściowej goście wjeżdżają windą na dach, z którego roztacza się panoramiczny widok na dolinę Wezery. Następnie zejdź po łagodnym zboczu dachu do kopii słynnej jaskini. Kręta ścieżka i stopniowe zejście symbolizują podróż przez czas i przestrzeń, w której człowiek może doświadczać wrażeń podobnych do doświadczeń pionierów jaskini w 1940 roku.

Paski z litego szkła na elewacjach zapewniają dostęp do światła słonecznego.

Replika jaskini została stworzona przy użyciu najbardziej zaawansowanych technologii skanowania i odlewania laserowego, dzięki czemu kształt sklepienia jest odtwarzany z dokładnością do milimetra. 25 artystów przez dwa lata ręcznie malowało 900 metrów kwadratowych. metrów powierzchni sztucznej jaskini, używając tych samych pigmentów co artyści 20 000 lat temu.

Snohetta to imponujący nowoczesny dodatek do krajobrazu Doliny Wezery. Budynek przypominający "pęknięcie" w krajobrazie podąża za zakrętem wzgórza. Jasnoszare ściany są odlane z betonu, poziome pasy naśladują geologię wapienia.

Wychodząc z jaskini, goście wchodzą na dziedziniec - "Ogród jaskiń". Ta przestrzeń, otoczona betonowymi ścianami i otwarta na niebo, pomaga uciec i zrelaksować się przed kontynuowaniem trasy. Następne są sale poświęcone historii sztuki rockowej, wyposażone w interaktywne panele i przewodnik multimedialny.

Artyści wykorzystali te same pigmenty, co autorzy obrazu, stworzonego 20 tysięcy lat temu. Centrum Lascaux IV daje możliwość zapoznania się z pomnikiem malarstwa skalnego z epoki paleolitu.