Budowa wielofunkcyjnego kompleksu Chaoyang Park Plaza, zaprojektowanego przez chińską pracownię MAD Architekci, jest obecnie realizowana w Central Business District w Pekinie. Fotograf Khoo Guo Jie (Khoo Guo Jie) udało się być jednym z pierwszych, którzy zobaczyli już prawie ukończony obiekt.

Powiązane: SOM: szklany wieżowiec w Pekinie

Podobnie jak wszyscy szanujący się wielcy architekci, założyciel biura Ma Yansong jest nie tylko praktykiem, ale także teoretykiem. Swoje poglądy na temat podejścia do formowania współczesnego krajobrazu miejskiego podsumował w koncepcji miasta Shanshui, nawiązując do tradycyjnego gatunku chińskiego malarstwa Shan-shui. Obrazy gór, rzek, kamieni i wodospadów Yansun charakterystyczne dla niego i próbowały ubierać je w nowy, całkowicie miejski, ale nie utracony w kontakcie z naturą, formę. Ogromny, o powierzchni ponad 120 000 metrów kwadratowych. m, kompleks na południowej granicy największego w Pekinie Parku Chaoyang jest oczywistą próbą przełożenia poetyckiego pomysłu na praktykę.

Dwie asymetryczne wieże o wysokości 120 metrów dominują nad terytorium. Są to zarówno twarde jak i płynne formy, rzekomo wynikające z naturalnej erozji pod wpływem silnych wiatrów. Szklane "góry" z gładkimi grzbietami, grzbietami i obniżeniami połączone są przezroczystą halą o wysokości 17 metrów z wodospadem. Na wyższych piętrach wieżowców znajdują się ogrody z panoramicznym widokiem na park, a oddzielne tereny zielone są zintegrowane z wnętrzami. Tuż przed wieżami znajdują się "raczej niskie" budynki biurowe, które mają łagodne zaokrąglone kształty i przypominają głazy obrócone przez strumienie wody. Nieco z boku są dwie stosunkowo małe wieże mieszkalne z zielonymi pasami tarasów. Wszystkie budynki są połączone w jeden organizm z pomocą tego już żywego krajobrazu.

Ale połączenie z przyrodą jest podkreślane przez architektów nie tylko za pomocą rozwiązań wizualnych: zrównoważone techniki budowlane umożliwiły kompleksowi uzyskanie certyfikatu środowiskowego LEED Gold. Na krawędziach wieżowców kryje się na przykład kanały powietrzne, które zapewniają naturalną wentylację pomieszczeń i filtrację powietrza, aktywne są też komputerowe systemy sterowania dla systemów budowlanych, a naturalne oświetlenie jest zmaksymalizowane. W wyniku tej symbiozy z naturalnymi motywami, ekstremalnie technokratyczna, opresyjna architektura, charakterystyczna dla współczesnych megamiast, zachowuje skalę i siłę oddziaływania, ale ożywia, przemawia do osoby i traci chłód.