ИНТЕРЬЕР+ДИЗАЙН посетил столицу Британии по приглашению компании Manders, фабрики Little Greene и студии Designers Guild. Помимо увлекательных встреч с главными героями бизнеса и знакомством с секретами ремесла, наш редактор Natalia Postoeva рекомендует личный взгляд на главные культурные события лондонского лета.
Wg tematu: Londyn z Natalią Postojejewą. Mark Quinn's Lovers
Комплекс The Barbican — город в городе, архитектурный и социальный эксперимент. Архитекторы: Chamberlin, Powell & Bon. Заложенный в 1960-х, построенный в 1970-х комплекс занимает 14 гектаров в когда-то заброшенном и сильно разрушенном войной районе. Помимо жилых блоков здесь можно обнаружить школу для девочек, библиотеку, школу музыки и драмы, музей Лондона, арт-галерею и много чего еще. Авторы вплели в архитектуру и находящуюся по соседству неоготическую церковь, и остатки римского форпоста. В 1982 году добавился Арт-центр, крупнейший в Европе. Каждый из внутренних дворов, домов и башен имеет имя, например, Defoe House (в честь Даниэля Дефо), Shakespear Tower (в честь Шекспира).
Styl budowy to brutalizm. Kompleks składa się z teksturowanego wyboistego betonu w plamach: jeśli materiał początkowo wydawał się nieistotny, jest szansa, że jego starzenie się nie będzie oczywiste. Autorzy podążyli za Le Corbusier - zrobili wstęgi okienne, postawili budynki na nogach-podporach. Podpory pozwoliły stworzyć pod spodem budynków wielopoziomowy system galerii, dzięki któremu można dostać się do dowolnego punktu. Spacerowanie po galeriach to czysta przyjemność, z każdą kolejką otwiera się nowy widok.
Mimo całej swojej brutalności, Barbican jest samą ludzkością: kompleks jest rozmieszczony wokół parku i stawów z wodospadami i fontannami. Praca projektantów krajobrazu jest bezbłędna, a mieszkańcy czynnie sadzą balkony nie tylko pelargoniami, ale także pełnymi drzewkami. W stawach pływają nimfy, a trzcina kołysze się. Co jeszcze uderza w Barbakanie to jego otwartość, dostępność do miasta. Po pierwsze, pieszy może przejść przez kompleks przez wspomniane wcześniej galerie. Po drugie, tarasy i trawniki nad stawami są ulubionym miejscem odpoczynku dla wszystkich. To, najwyraźniej, stwarza dla "lokalnych" pewne niedogodności, sądząc po obfitości reklam z prośbą o zachowanie ciszy. W 2000 roku Barbakan znalazł się na liście zabytków architektury drugiego stopnia.
