Portugalski Eduardo Soutoux de Moura (Eduardo Elísio Machado Souto de Moura, b. 07/25/1952), zwycięzca nagrody Pritzcoreor - słynny mistrz "powolnej" architektury.
Prestiżowa międzynarodowa nagroda - Nagroda Pritzkera - architektoniczny "Oscar", zachowuje swoją reputację, jeśli spełnia warunki wielkiej architektury i ma lepsze formy. Zauważono, że po wybuchu światowego kryzysu finansowego Pritzkery stają się powściągliwymi, cichymi i samozwańczymi twórcami. Szwajcarski intelektualista Peter Zumtor w 2009 roku, w 2010 roku - japoński estetyk Kazuo Sejima i Ryu Nishizawa. Wybór Eduarda South de Moura był kolejnym krokiem ku nowej skromności.
Stadion w Bradze. Eduard South de Moura najwyraźniej nie jest gwiazdą międzynarodową. Chociaż ma budynki w Hiszpanii, Włoszech, Niemczech, Szwajcarii, a nawet Wielkiej Brytanii, ale główne idee są wdrażane w jego rodzimej Portugalii. Są wysoko cenione przez architektów, ale Soutoux Moura nie ma żadnych projektów promowanych do rangi narodowego punktu orientacyjnego. Oczywiście specjalny z kibicami. W 2004 r. Puchar Świata odbył się na miejskim stadionie w Bradze. Podczas każdej transmisji kamery przesuwały się wzdłuż spektakularnej brązowej skały, którą South pozostawił jako jedną ze ścian stadionu.
Mieszkania socjalne w Ponti de Lima. Jest również znany z betonowych konstrukcji. Brutalne i wyraziste, przypominają estetykę Oscara Niemeyera. Ze względu na architekta kilka prywatnych domów. Wiele z nich zaprojektowano z myślą o przyjaciołach, więc bardziej odzwierciedlają chęć stworzenia warunków do wygodnego życia niż wejście do prasy. W Amares przerobił budynek klasztoru z XII wieku w świątyni Santa Maria do Bouro w hotelu State Inn (1989-1997). Jeden charakterystyczny szczegół: wiele projektów Edwarda było opóźnionych przez wiele lat. W najbiedniejszym kraju Europy wszystko dzieje się powoli, przy skromnych budżetach, ale w rezultacie jakość architektury nie ucierpi. Portugalia nigdy nie ma dość pieniędzy na efekt zewnętrzny, a ani uliczne życie, ani architektura nie mają nic wspólnego z ohydą spustoszenia i ubóstwem.
Paulo Muzeum Ragon Kaşkayşe 2009. EDOUARDO SOUTO DE MOURA Urodził się w 1952 r. W Porto. Uczeń słynnego architekta Alvara Siza, w biurze którego pracował od 1974 do 1979 roku. Laureat kilku krajowych nagród. Trzy najbardziej znane budynki to Braga Stadium (Estádio Municipal de Braga), biurowiec (Burgo Empreendimento), Paula Rego Museum (Paula Rego Museum 2009) w Cascais. Żonaty, ma trzy córki. Dwóch z nich poświęciło się architekturze.
Eduardo Soutu da Moura urodził się w Porto w 1952 roku. W rodzinie okulisty. Rozpoczął studia w szkole sztuk pięknych jako rzeźbiarz, ale potem przeniósł się do klasy architektury. Powodem przemiany było spotkanie w Zurychu z konceptualistą Donaldem Juddem. Jeszcze jako student rozpoczął pracę w warsztacie w Alvaro Siza. Po odbyciu dwóch lat służby wojskowej otrzymał zamówienie na zaprojektowanie Centrum Kultury (Casa das Artes, 1981-1991) w Porto, a więc rozpoczął karierę jako niezależny architekt. Nigdy nie odmawiałem pracy jako profesor wizytujący i wykładałem dla studentów w Lozannie, Zurychu i Harvardzie. Poprzez nauczanie poznał wiele gwiazd, w tym Aldo Rossiego i Jacquesa Herzoga. Studiował szczegółowo dzieło swego idola Miesa van der Rohe. Najbardziej oczywistym przykładem wpływu jest Burgo Tower (1991-2007), budynek IBM.
Budynek biurowy Burgo Empreendimento w Porto. Saute de Mouru jest rekomendowany do używania lokalnych portugalskich materiałów - granitu, drewna, marmuru, stali, betonu - i nieoczekiwanych rozwiązań kolorystycznych. Brick-czerwone piramidy muzeum malarza Paula Rego w arystokratycznym kurorcie Cascais sam architekt tłumaczy, szukając kontrastującego tonu z otaczającym krajobrazem. A kolory tutejszego wybrzeża są niesamowicie wykwintne. Zielone drzewa, krzewy, mchy, pokrywające skały, dają wszystkie odcienie - od kwaśnej "limonki" do szmaragdowej i szaro-niebieskiej. Twórczość South de Moura nie jest przypadkiem nazywany powolną architekturą. Jest budowany powoli i wymaga czasu, aby go poczuć i zobaczyć. Słowo slow jest dziś bardzo popularne. Powolne jedzenie, powolne życie, wolniejsze i bardziej szczegółowe procesy są tym bardziej modne.
