Jorge Zalzupin. Wózek na herbatę, 1947.

Powojenny modernizm w swojej brazylijskiej interpretacji jest wynikiem handlu kolekcjonerskiego. Wystawa w paryskiej Galerie Chastel-Maréchal na rue Bonaparte potwierdza to zainteresowanie.

Powiązane: Ameryka Łacińska

Галерист Алин Шастель давно сконцентрирована на Mid-century modern — предметах 30-х, 50-х и 70-х . Так же как миланская галерея Нины Яшар Nilufar, нью-йоркская R & Company и римское предприятие Роберто Джустини и Стефано Стагетти — Giustini / Stagetti Galleria O. Roma, Алин Шастель раскручивает имена и находит роскошные вещи. Новая выставка охватывает период с 1950 по 1980 год — 21 предмет от семи дизайнеров.

Powiązane: Brazylijscy moderniści

Joaquim Tenreiru. Szezlong 1947 Jacaranda, tkanie trzciny. Giuseppe Scapinelli, stolik kawowy, ok. 1950.

Jose Kalivas. Scammer Namoradeira, 1965.

Brazylia w latach 30. i 40. była prawdziwym Eldorado dla Europejczyków uciekających przed II wojną światową. Sergio Rodriguez, Juaquin Tenreiro, Oscar Niemeyer, Lina Bo Bardi, Jorge Zalzupin, José Zanini Caldas stali się pionierami nowego stylu, który nie został zaakceptowany przez europejskie dyktatury.

Juaquin Tenreiro, stół, 1966.

Brazylijski modernizm wykorzystywał lokalne drewno: egzotyczne rasy z jacarandy, smoły, peva, vinhatiko itp. Formy były w harmonii z południowoamerykańskim krajobrazem, a treść była zgodna z socjalistycznymi ideałami.

Carlo Hauner i Martin Eisler. Fotel Ważne Reversivel, 1953.

• Nowoczesność brazylijskiego wzornictwa od 1950 do 1980, od 6 września do 31 października. Galerie Chastel-Maréchal, Paryż.