Aby uzyskać silne przywieranie roztworu do powierzchni, na której jest on nakładany podczas tynkowania, wymagane jest przygotowanie do tynkowania. Powierzchnia jest oczyszczona z kurzu i brudu, i oznacza chropowatość.
Powierzchnia jest przygotowywana najintensywniej pod tynkiem, który zniknął, używa się trojana, zubchatki lub bucharda. Dobrą bazą do tynkowania są nowe powierzchnie z kamienia lub cegły. Jeśli sprzęgło jest położone na pustkowiu i ma wystarczającą chropowatość, wystarczy je wyczyścić i umyć. Gdy powierzchnie są brudne, należy je oczyścić i naciąć. Jeżeli szwy zostały wypełnione zaprawą (haftowaną), należy je przyciąć na głębokość nie mniejszą niż centymetr, a następnie wyczyścić stalową szczotką.
Nowa powierzchnia betonu o wystarczającej chropowatości, oczyszczona z kurzu i przemyta wodą, jeśli to konieczne, użyć stalowej szczotki do mycia i wykonać wycięcie. Powierzchnie z kamienia lub betonu, które nie były tynkowane przez ponad rok, należy oczyścić, spłukać i naciąć. Miejsca pomalowane farbą olejną lub poplamione gliną należy szczególnie starannie wyczyścić. Jeśli istnieją miejsca w murze, które łatwo się wyginają, gdy są karbowane, są przycinane do solidnego fundamentu.
Wykonując wycięcie, zakładaj okulary, instrumenty powinny mieć mocną rączkę, na której powinny się mocno trzymać.
Podczas przygotowania do tynkowania do czyszczenia powierzchni używana jest stalowa szczotka - jest ona mocowana do powierzchni i dociskana, przesuwana na bok. W ten sposób cienka warstwa brudu jest usuwana z powierzchni, a jeśli nie zostanie usunięta, roztwór nie przylega dobrze. Gdy powierzchnia jest w żywicy lub oleju, konieczne jest obniżenie do głębokości, na której nie ma śladu, w przeciwnym razie olej może trwać z czasem.
Aby zastosować nacięcia, użyj dłuta, zęba zębatego, konia trojańskiego, siekiery lub boucharda, pociągnięcia są stosowane 3-5 mm głębokości i 10-15 mm długości. Szwy w murze są przecinane za pomocą dłuta na głębokość nie mniejszą niż 10 mm. Młot musi ważyć co najmniej kilogram. Po ścięciu szwów pozostały rowki, do których wchodzi roztwór w czasie tynkowania. Dzięki wycięciom, roztwór dobrze przylega do powierzchni.