Dzisiejszy styl pałacowy nie stoi w sprzeczności z potrzebami człowieka. Idealnie komponuje się z otwartym planem i nowoczesnym technicznym nadzieniem - dowolnym, aż po "inteligentny dom". A z artystycznego punktu widzenia pałac jest stylizacją i dlatego nie wymaga ani fijm, ani krynoliny, ani sposobu próby przed ubiegłym stuleciem.

Przywiązuję dużą wagę do tkanin we wnętrzu, ich koloru, tekstury, tożsamości historycznej. Pracowałem z archiwami firmy PRELLE, wybranymi tkaninami na moje obiekty. Na przykład jedwab z wzorem "rzeki" z epoki Madame Pompadour.

Nigdy nie można porównywać jednej tapety z szmatką. Tkanina jedwabna w specjalny sposób załamuje światło, migocze, przechodzi w półton. W dotyku jest wyjątkowy. I nie można bać się kurzu - teraz pod tkaniną tworzy się podszewka impregnowana specjalnymi składnikami.

Jeśli przykleisz tapetę, koniecznie ręcznie. Moją ulubioną marką jest ZUBER. Ozdoba jest drukowana ręcznie, kolejno z kilku desek. Rysunki - ze starożytnych archiwów. Tak, jest niedopasowanie ornamentu, ale to właśnie nadaje tapecie szczególny urok. Wnętrze musi być dobrym obrazem. Na przykład lubię malować wnętrze francuskiego artysty Gabriela (1885-1985). Wiedział, jak przepisywać szczegóły! (Co jest zupełnie nietypowe dla współczesnych artystów.) Lubię meble, porcelanę i światło, które pod względem poziomu zbliżają się do dzieł sztuki. Wśród marek mebli zadzwonię MERONI FRANCESCO, MEBLE COLOMBO, ANGELO CAPPELLINI, BIULETYN BRACIA. Wśród porcelany - MEISSEN, Herend. A najlepsze lampy stołowe, moim zdaniem, są uzyskiwane z zabytkowych waz porcelanowych.