Pod koniec lat 60. Baudrillard napisał, że starożytne przedmioty "wydawały się sprzeczne z wymogami liczenia funkcjonalnego, spełniającymi pragnienia innego porządku - wyrażania świadectwa, pamięci, nostalgii, ucieczki od rzeczywistości" i na tej podstawie włączały je do specjalnej grupy rzeczy marginalnych. Teraz margines jest oznaką dobrego smaku, a "nostalgia" i "ucieczka od rzeczywistości" są bardziej pożądane niż kiedykolwiek. Więc wrzos kwitnie w ogrodach - roślina, która jest najbogatsza we wszelkiego rodzaju historycznych i kulturowych skojarzeniach. Wnętrza zdobią "reprintowe wydania" tkanin minionych stuleci. Couturierowie tworzą (i ubieramy, a nie bez przyjemności) ubrania, które, jeśli nie dokładną repliką stroju z przeszłości, to przynajmniej oddaje nasze poczucie tamtej epoki. Beadwork stał się modny - można je teraz znaleźć wszędzie: w szafie świeckiej piękności, na stronach magazynów o modzie i ponownie w muzeach - tylko tym razem na najmodniejszych wystawach sezonu. Koronkowe i kokieteryjne powieści Jane Austen i kobiece sylwetki w duchu Victora Hugo powróciły do naszego życia. I - w konsekwencji (a może inspiracja?) Tych zmian, antyki znów są istotne. Pościgane srebrne kubki, haftowane ramki do zdjęć, stoły do robótek i krzesła z XIX-wiecznych i nawet XVIII-wiecznych słuchawek wiejskich stopniowo przechodzą z kategorii muzealnych eksponatów do rang żywych stworzeń. Czy to zmiana epok, czy tylko krótkotrwały kaprys mody? Zaczekaj i zobacz.
Przechodząc przez galerię 
