Historia ostatniego projektu studia, architekta Petera Yushina, zaczęła się od tego, że w jego architekturze, jego zdaniem, jest katastrofalny brak czerni. Ludzie boją się ciemnych kolorów, preferując jasne kolory. I absolutnie na próżno. "Wszyscy myślą, ponieważ przez pół roku mamy zimę, jasne i jasne barwy pomogą rozjaśnić sytuację", mówi architekt, "Ale ciemne kolory wydają się tylko kontrastować. Czarne, grafitowe fasady są szczególnie wyraziste na tle zielonego lub białego śniegu, wydają się jaśniejsze, bardziej kolorowe i jednocześnie nie zakłócają równowagi, ponieważ same są częścią naturalnego, naturalnego zasięgu. Musimy oddać hołd klientowi: nie bał się przeprowadzić eksperymentu. Przyszedł do nas celowo: zobaczył naszą pracę i do pewnego stopnia zrozumiał, co z tego wyniknie. Mimo to zaproponowaliśmy mu odważniejsze rozwiązanie, niż mógłby się spodziewać. Klient w pełni poparł nasz pomysł ciemnymi fasadami i czarnymi akcentami we wnętrzu. Jest to rzadki sukces - spotkać osobę o podobnych poglądach w osobie właściciela domu i za to jesteśmy mu bardzo wdzięczni. "

Po otrzymaniu dobra architekci z entuzjazmem przystąpili do projektowania wolumenu i stworzenia środowiska życia. Należy zauważyć, że podstawowa koncepcja "Studia architektonicznego Niny Prudnikovej" - domostanu, delikatnie wpisanego w otaczający krajobraz - dom również rozwinęła się w tym przypadku. Budynek swobodnie rozciąga się na rozległym obszarze. Odpowiednia przestrzeń jest ważnym elementem projektu, a strona ma ten warunek w całości. W tym samym czasie trudny teren z różnicami poziomów wpływał na wygląd wielopoziomowych miejsc, a struktura budynku w kształcie litery U tworzyła wewnętrzny dziedziniec, zamknięty od wścibskich oczu. "Dom jest uformowany na półkach i ma dwa poziomy, kontynuuje Peter." Długa, jednopiętrowa budowla schodzi w małą kaskadę wokół tego miejsca. W najwyższym punkcie znajdują się główne przestrzenie publiczne. Jest to ogród zimowy, salon, jadalnia, kuchnia, basen ze strefą spa, siłownia. Wszystkie pokoje są zorientowane na ogród i mają dostęp do otwartych tarasów. Na poziomie pierwszego piętra, od strony ulicy, znajduje się także główne wejście i wejście do domu. Z górnej kondygnacji można zejść do piwnicy, gdzie organizowana jest jednostka rozrywkowa, składająca się z sali bilardowej, winiarni i kina. Niewielka część woluminu ma drugie piętro z prywatnymi pokojami: sypialnie, łazienki i garderoby. Ponieważ drugie piętro jest dość kompaktowe, cały budynek jest postrzegany jako jednopiętrowy. Dla nas to kluczowy moment. Dom, naszym zdaniem, nie powinien konkurować z otaczającym krajobrazem, pędzić, wspinać się i kłócić z naturą. Wręcz przeciwnie, jest bardziej poprawne, jeśli budynek wyrasta w relief, "rośnie razem" z ziemią. W końcu, gdy dana osoba widzi naturę na poziomie jego oczu, pojawia się uczucie połączenia się z nią, pokoju, spokoju. W rzeczywistości są to emocje, których ludzie szukają poza miastem, chcą doświadczyć życia w przyrodzie. "

Jeśli chodzi o wnętrze, architekci, jak zwykle, zwrócili się do tematu nowoczesnego. Wystrój wnętrza jest lakoniczny, dyskretny i zbudowany na naturalnej fakturze, a stłumione, spokojne tony tworzą miękką, swobodną atmosferę. Etniczne artefakty przywiezione z różnych stron świata były używane jako akcenty: afrykańskie, azjatyckie, europejskie egzotyki, w tym starożytne przedmioty gospodarstwa domowego, kult, przedmioty i naczynia, kupowane w sklepach z antykami i niosące cząstkę innej kultury. Jak zauważa Peter, przedmioty są wybierane w taki sposób, że nie są wyraźnie powiązane z żadnym tematem lub stylem. Są duchem międzynarodowym, niezbyt rozmyślnie, nie obciążają swojej obecności, wizualnie trudno nawet określić, z którego kraju pochodzą. Ale dzięki nim wnętrze stało się bogatsze, bardziej różnorodne, bardziej interesujące w odbiorze.

Przeczytaj pełny tekst na papierze lub wersja elektroniczna dziennika.