We wsi o poetyckiej nazwie Koncha-Zaspa panuje atmosfera poetycka: rozległe drzewa, cicha rzeka. To tutaj młodzi ludzie chcieli zbudować dom dla siebie i swoich dzieci. Autor projektu Natalia Oleksienko spotkał się z hostessą, gdy dom był już częściowo zbudowany. "Nie wymagało to poważnych zmian" - wspomina Natalia. "Lekko zmieniliśmy fasadę domu, przebudowaliśmy ją, zachowując wszystkie ściany nośne i przystąpiliśmy do dekoracji wnętrz." Głównym wymaganiem hostess było: stworzenie przytulnej przestrzeni, w której wszyscy członkowie rodziny czuliby się komfortowo. Pierwsze piętro podzielono na dwa obszary funkcjonalne - recepcję (hol) i front (salon, kuchnia, basen). Drugi został podany w strefie prywatnej. Istnieje główna sypialnia, biuro, garderoba, troje dzieci, pokój gościnny i łazienki.

Hala ma zaimponować i zadziwić. Samą przestrzeń zaprojektowano jako salon: jest dość obszerny, z wysokim sufitem i dużymi oknami. Od samego początku przypuszczano, że w hallu będą odbywały się domowe koncerty, więc powstały pianino i wygodne krzesła. Ściany po prawej i lewej stronie wejścia zdobią panele rzeźbiarskie przedstawiające mężczyznę i kobietę. "Przybyli tu przypadkiem" - mówi architekt. - Malowniczy krajobraz przez cały czas powodował skojarzenia z Ogrodem Eden, w którym żyli Adam i Ewa. Wizualny rząd uzupełniły brązowe drzewa raju, które urządziliśmy w domu, oraz obrazy z wizerunkami aniołów. " Kolejnym spektakularnym detalem hali były lampy. Architekt nie chciał kupić standardowego żyrandola. W katalogu fabryki LUCIFERO widziała niezwykłe lampy w kształcie łuku, specjalnie zaprojektowane dla teatru. Natalia zdecydowała, że ​​są idealne i zamówiła dokładnie to samo, tylko o odpowiedniej wielkości.

Hala znajduje się na skrzyżowaniu wszystkich tras macierzystych. Stąd możesz dostać się do salonu, basenu, jadalni, wspiąć się na drugie piętro. Dla wszystkich pomieszczeń wybrali spokojną kolorystykę - jasnobeżową, mleczną. Akcenty stanowią kontrastujące kolorowe plamy, artystyczne malowanie ścian i malowanie. W akcentach kuchni i jadalni akcent stał się złotem. Dekoracyjna przegroda pokryta jest złotym płatkiem, który oddziela kuchnię od wspólnej przestrzeni życiowej. Oddziela się czysto symbolicznie, ponieważ wciąż widzisz i słyszysz.

Jednym z najprzytulniejszych pokoi w domu jest salon. Brak pokoju - to przejście, a także wąskie i długie - przemienione w godność. Architekt konwencjonalnie podzielił przestrzeń na dwie strefy. W pierwszej sofie możesz przeczytać książkę, napić się kawy z przyjaciółmi. Najważniejsze tutaj są okna z pięknym widokiem na rzekę. W drugiej strefie znajdują się dwa akcenty naraz - kominek wyłożony onyksem i telewizor. Tutaj możesz zebrać całą rodzinę, aby obejrzeć film lub podziwiać ogień w kominku. Na drugim, mansardowym dnie prawie wszystkie pokoje zdołały utrzymać wysokość sufitu. Obfitość pękniętych linii stała się główną cechą wnętrza głównej sypialni i łazienki. Przestrzeń sypialni jest określona zwięźle: od mebli - tylko najbardziej niezbędny, minimalny wystrój. Wszystko to tworzy spokojne, relaksujące środowisko.

Autorem projektu jest architekt Natalia Oleksienko: "Proces pracy nad tym wiejskim domem był bardzo fascynujący: miałem do czynienia z tworzeniem atmosfery ponadczasowej przestrzeni, wybrałem eklektyzm, ponieważ pozwala mieszać różne style, techniki i przedmioty, które same w sobie potrafią robić rok po roku"