Gdy klienci wybrali mieszkanie dla siebie, od razu polubili to mieszkanie. Miała dwie istotne zalety. Po pierwsze: ze wszystkich okien rozpościerał się zapierający dech w piersiach widok na równinę Stroginsky Po drugie: mieszkanie było otwarte; z wyjątkiem ścian nośnych nie było ani jednej przegrody ani kolumny.

Projektant Alexey Smirnov Zasugerował, aby nie przebić przestrzeni w małe pokoje, ale wydzielić trzy główne strefy - gościnne, dziecięce i prywatne. Pokój gościnny został podzielony na strefy warunkowe - TV-kanapa, jadalnia i kuchnia. Cała prawa strona mieszkania została podana jako strefa prywatna. Istnieje główna sypialnia i duża łazienka. Postanowili zrobić przedszkole w lewym skrzydle, ponieważ dziecko już dorasta i nie potrzebuje stałej kontroli rodzicielskiej.

Pomysł, aby ozdobić część gościnną wnętrza zewnętrznych środków, narodził się niemal natychmiast od projektanta. Zainspirowało go, co dziwne, dobrze wykonane przeszklenie tej strefy. Grał swoją rolę i duży salon. W ten sposób we wnętrzu pojawiły się kolumny, emitujące kuchnię we wspólnej przestrzeni, cegłę z prawdziwej antycznej cegły i podłogę z polerowanego kamienia z imitacją kostki brukowej. Projektant wybrał główny kolor, szary, ponieważ chciał, aby obszar gościa był zimniejszy, a prywatny ciepły. To prawda, że ​​rozcieńcza szary kolor ciepłą brązowoczerwoną paletą ceglanych murów. Sufit również był szary, ale dzięki grze faktur i odcieni, pokój gościnny nie tylko nie wydaje się zimny, ale wydaje się wygodny, przytulny pokój do odpoczynku.

Спальню дизайнер оформил на контрасте с гостевой зоной, выбрав для основной стены цвет фуксии. Это тоже не случайно. С самого начала хозяевам хотелось, чтобы над изголовьем кровати висела копия картины Врубеля "Демон". Projektant не противоречил столь необычному желанию, а, наоборот, поддержал его, организовав написание полотна и создав для него необходимый фон: цвет стен и текстильное оформление спальни вторят основному тону картины, как бы усиливая ее эффект.

Oczywiście mieszkanie wyglądałoby na niedokończone, gdyby nie obrazy i tkaniny. Te detale wykonały swoją własną, szczególną rolę w ogólnym postrzeganiu wnętrza, czyniąc go naprawdę radosnym.