Bardzo właściwe jest przyrównywanie salonu do centrum miasta. To naprawdę taki Czerwony Plac, do którego zbiegają się wszystkie autostrady wewnętrznej przestrzeni. Pytanie tylko, do jakiego celu - do parad lub rekreacji? Salon jako miejsce biurowe jest hołdem dla historii, ponieważ aż do XIX wieku nie mieszkał w salach i salach paradnych, a mianowicie, że robił wrażenie na gościach. Wtedy funkcja salonu była jednoznaczna i jasno określona. A teraz ta opcja działa w bardzo dużych domach, przypominających pałace. Ale w tym przypadku potrzebujemy innego salonu, nie w historycznym, ale we współczesnym tego słowa znaczeniu. Mianowicie, konieczne jest, aby środkowe pomieszczenie było pozbawione jasnej funkcji, w której spotykałyby się wszystkie jego miejsca i gdzie wszystkie ścieżki miałyby się zbiegać - jest to salon, taki jak klub i węzeł komunikacyjny.

W rzeczywistości salon stoi sam lub w centrum imprezy domowej - kwestia zasad. To są dokładnie dwa główne typy salonu, typ antagonisty. W języku stylów historycznych jest to różnica między klasycyzmem a biedermeier. W pierwszym przypadku salon jest ściśle udekorowaną przestrzenią z wolnym centrum i sofami na całym obwodzie. W drugim - wcale nie surowym, z wolnym strefowaniem i krnąbrnym świtą. W XIX wieku styl biedermeierowski został poprzedzony nowoczesnym funkcjonalizmem, gdy wnętrze nie zostało zaprojektowane tak, jak powinno być, ale równie wygodne. Aby salon nie był pusty, nie tylko po to, aby być, ale by działać, trzeba pomyśleć o tym, w jaki sposób i w jaki sposób będziecie w niego uczestniczyć.

Ogólnie rzecz biorąc, możesz przez długi czas wymyślać różne funkcje salonu, ale dwie najbardziej oczywiste to usiąść i obejrzeć coś. Zasadą jest, że przestrzeń w salonie jest podzielona na strefy siedzeń - te same sofy. Dobry czy zły? To zależy od tego, czy jest to wygodnie strefowane, czy nie, ale definitywnie już ukształtował się nowy format, a nawet stereotyp: ekran plazmowy, przed nim sofy, a wszystko inne jest jak dodatek. Opcja ta sugeruje sama: jeśli masz już kino domowe i miejsce spotkań (np. Jadalnia), to może salon wcale nie jest potrzebny? Na pierwszy rzut oka wydaje się, że główną postacią w salonie jest jakaś duża sofa, wokół której wszystko się kończy. W większości salonów tak to się dzieje, ale sofa jest nadal głównym pomocnikiem, a nie bohaterem, i nie trzeba zwracać na niego uwagi. Entourage, ale w dużej mierze ważniejsza jest organizacja przestrzeni, dzięki której użytkownik czuje się jak ser w oleju, pieszczony harmonią świata. W związku z tym czyjeś oczy nie tolerują pustki, a następnie salon musi być wypełniony wieloma pięknymi rzeczami i udogodnieniami, podczas gdy w dobrym tego słowa znaczeniu ktoś potrzebuje pustki, która teraz nazywa się modna słowem powietrze.

Architekt Mara Schenberga: "Właściciel tego domu to człowiek z otwartymi widokami, ma wielu przyjaciół, często podróżuje, więc chciał zaaranżować salon, jadalnię i kino domowe w jednym miejscu i udekorować je w stylu loftu, obszary funkcjonalne tutaj są oznaczone nie ściankami, ale układem mebli. Jasnoczerwone skórzane sofy doskonale nadają się do tego celu - dwupiętrowy strych, na którym znajduje się salon, wypełniony jest powietrzem i światłem dzięki dużym oknom ".

Architekt Kristina Grueningsheva: "Ten salon został pomyślany jako reprezentacyjny pokój, a to ze względu na jego styl Wszystkie meble są oryginalne, zabytkowe, a ich układ jest również przedmiotem klasycznych kanonów.Stół wygląda nowoczesnie dzięki szklance włożonej do blatu podczas renowacji, ale w rzeczywistości jest również zabytkowy. portret Katarzyny II wiszą, boki są portretami dzieła słynnych rosyjskich artystów XIX w. Jako architekt, po prostu potrzebowałem stworzyć neutralne tło dla dźwięku tych pięknych obiektów. "

Architekt Oleg Shoka: "Ten dom jest otoczony przez stuletnie sosny, piękną przyrodę, którą chciałem wpuścić do salonu przez ogromne okna, a elementy wnętrza inspirowane są również elementami krajobrazu, u podstawy stolika do kawy znajduje się piłowany głaz z Jeziora Szartaskiego, zagięcia stołu powtarzają kształt pomieszczenia, poduszki z futra kontrastują ciekawie z lodowatą wodą błyszczące szkło, zimna kamionka na podłodze i czarna skórzana sofa. "

Architekt Andrey Shmonkin: "Poza oknem salonu znajduje się park i chcieliśmy wciągnąć tę naturę do wnętrza: pionowe pasy na wiśniowych panelach odbijają się w sylwetach drzew za oknem, kolor krzeseł i sufitu został zainspirowany złotą jesienną paletą, a lampy z kryształkami Swarovski przypominają gwiazdy na nocnym niebie. Ponadto szafki ukryte za drewnianymi panelami są bardzo funkcjonalne: właściciele przechowują wiele interesujących rzeczy przywiezionych z ich podróży. "