restauracja "Schronisko koziej kózki" Gala Filatova, Vlad Isaev, Frol Frolov "Koza" temat we wnętrzu klubu w Petersburgu "Schronisko koziej kózki"

Przechodząc przez galerię

Zdjęcie: Denis Schiglovsky, Alexey Babaev

Tekst: Nadieżda Serebryakowa

Autor projektu: Vlad Isaev, Gala Filatova, Frol Frołow

Journal: N5 (50) 2001

Wszystko zaczęło się od intrygującego tytułu: "Schronienie kozła" (St. Petersburg, Aleja Zagorodnego, 6). Motyw "koza" to czerwona nitka we wnętrzu obu pokoi. Nawet w szafie, nad którą dumnie powiewa znak drugiej ręki, zamiast zwykłych czeków, goście wydają gościom małe gliniaste kozy. A w odległości dwóch metrów od szafy znajduje się prawdziwy skarb - drewniany kozioł, złożony z różnych narzędzi, samowar, flakoniki mąki, wiadro fasoli, rurociąg (imitujący kozi trawienny system pokarmowy) i Bóg wie, od czego jeszcze. Centralne miejsce w pierwszej sali (w postaci młyna) zajmują kamienie stołowe. Wokół niego, niczym worki z ziarnem, stoi stado krzeseł w malowniczych okładkach. Seria drewnianych stołów ustawionych wzdłuż okna oświetla oryginalne lampy przypominające wymię kozy. Ale ten temat nie jest wyczerpany. W drugiej sali niespodziewanie pojawia się w formie "Wilk i siedem małych dzieci" - tak, tak, ta bajka. Tekst tej smutnej opowieści jest w pełni odtworzony na ścianach, a jeśli ktoś zapomniał, to przejście od stołu do stołu może przywrócić ją do pamięci. Kolejną atrakcją wnętrza jest palenisko, które w cudowny sposób pojawia się na metrowej ścianie dzielącej sale. W rzeczywistości oddziela nie dwa pokoje, ale dwa domy (w rzeczywistości są tutaj dwie główne ściany). A teraz, z długą zimą, krótką wiosną i bardzo małymi letnimi wieczorami, zawsze możesz usiąść przy żywym ogniu.