dwa oryginalnie podobne w układzie mieszkania. Całkowita powierzchnia każdego - 82 m2 Edward Hovsepyan, Sonya Yaltseva
Przechodząc przez galerię Zdjęcie: Zinon Rasudinow
Tekst: Anna Gedymin
Architekt: Edward Hovsepyan, Sonya Yaltseva
Journal: (4) 1995
Młoda gospodyni, która nas spotkała, powiedziała, że na początku miała tylko prośbę od architektów: zwiększenie wyposażenia łazienek i dodanie toalety do łazienki oraz toalety w toalecie. "Ludzie, którzy jesteśmy niezależni, pracują, czasami nie mamy czasu czekać na zamknięte drzwi, a to jest niewygodne." Życzenie właścicieli zostało spełnione, co było możliwe dzięki początkowo szerokiemu korytarzowi prowadzącemu do kuchni. Korytarz jednak nie wygląda na zatłoczony, a jeszcze bardziej - ciemny. Ściany w całym mieszkaniu, z wyjątkiem przedszkola, są białe; podłoga na korytarzu i kuchnia z jadalnią wyłożona jest białymi kafelkami, a korytarz kończy się łukiem, tworząc uczucie aspiracji w górę, lekkość, harmonię. Drzwi łączące salon z korytarzem, właściciele zdecydowali się opuścić prostokąt. Z czasem zastanawiałem się nad tym, jak rozbić tu drzwi lub coś w tym stylu. Teraz, trzy lata później, stało się jasne, że się mylili: jak przewidywali specjaliści, nie było tu żadnych drzwi. Co więcej, szafki lustrzane znajdujące się w przedpokoju powinny, zgodnie z pomysłem autorów, "przebłysknąć" przez pomieszczenie - dopiero wtedy pojawia się uczucie przezwyciężenia ograniczonej przestrzeni, powiększając obszar. Przechodząc przez łuk znajduje się druga - i ostatnia znacząca zmiana dokonana przez architektów w układzie - mniej niż dziesięciometrowy aneks kuchenny jest zjednoczony, przez kolejny, już szeroki łuk, z salonu. W rezultacie stało się możliwe wyposażenie kuchni w jadalnię, powiększając przestrzeń kosztem sąsiedniego pokoju. Pełnowymiarowy stół z hebanu rozciągnął się z wdziękiem przez biały łukowaty otwór. Widoczna granica podłogi i salonu jest oznaczona nie tylko meblami (w salonie - delikatnymi, zielonkawymi odcieniami), ale także wykładziną (białe kafelki w kuchni - jadalni, dywan w salonie).Należy koniecznie odnotować: łuk w ścianie nośnej domu był możliwy tylko dlatego, że mieszkanie znajdowało się na ostatnim piętrze (nawet w tym przypadku wymagane było dodatkowe wzmocnienie). Tutaj masz "pierwszą i ostatnią nie ofertę". Jednak ta maksyma stała się przestarzała od kilku lat: pierwsze piętra zamieniają się w prestiżowe biura i sklepy, te drugie przyciągają uwagę zamożnych ludzi z szerokimi możliwościami reorganizacji wnętrz. Sypialnia i pokój dziecięcy - pokoje są bardzo różne. W sypialni miękkie żaluzje, spokojne kolory tworzą niezbędną atmosferę do odpoczynku. Przeciwnie, w symetrycznie ułożonej dziecięcej ścianie, pomalowanej radosnymi żółtymi odcieniami, są one połączone z lekkim drewnianym zestawem słuchawkowym. Łaska, zamyślenie, nienaganny smak - tak można podsumować wrażenia pozostawione przez to mieszkanie. Wszystkie meble i sprzęt zostały sprowadzone z Włoch - twórcy trendów w dziedzinie aranżacji wnętrz. Tylko parkiet krajowy, rosyjski: tutaj nie jesteśmy gorsze od Zachodu. Rzeczywiście jest kilka rzeczy, ale wszystkie są niezwykle funkcjonalne i - na ich miejscu ... Oto wynik: małe trzypokojowe mieszkanie nie tylko pomieściło czteroosobową rodzinę, ale także niespodziewanie odkryte wolne przestrzenie, dało mieszkańcom możliwość komfortowego pobytu. W dniu mojego przybycia było zwykłe czerwcowe upał w Moskwie na ulicy. A w mieszkaniu, pomimo braku klimatyzacji, nie było gorąco. Może z powodu obfitości pokrytych płytkami powierzchni? "Zastanawiam się, jak tu jest życie w zimie?" - już z przodu błysnęła pożegnalna myśl.
Kolejne mieszkanie powitało gości szczekaniem psa: właściciele właśnie wzięli drugiego rottweilera. Prawie przekroczyłem próg, rozumiesz: mieszkają tu niezbyt dobrze uporządkowani, ale jakoś bardzo wygodne. Pracując nad projektem, architekci musieli rozwiązać dwa problemy naraz: z jednej strony zapewnić przestrzeń życiową wszystkim mieszkańcom, z drugiej unikać unikania miękkich powierzchni, zacisznych zakątków i swoistej ascezy. Ponadto należało liczyć się z potrzebami i nawykami właścicieli. Na przykład obecność zwierząt w domu zmuszała do opuszczenia dywanu. Nie było łatwo przekonać gospodynię o przewadze kontrastującej palety kolorów; sprzeciwiał się rzekomemu białemu kolorowi ścian. W rezultacie powstało kompromisowe rozwiązanie: podnieść tapetę w dwukolorowym pasku i pociąć je wzdłuż, pianka w salonie i pokoju skończyła córkami i babciami z eleganckimi, dyskretnie nakładającymi się granicami. Ale wszystko to - tło. A co z teraźniejszością? Podłoga w mieszkaniu jest parkiet, dąb, domowe. Tu i tam na miejscu wypisane są maty: gdzie dla psów, gdzie dla wygody. Po prawej stronie frontowych drzwi znajduje się korytarz do kuchni. On, podobnie jak w pierwszym mieszkaniu, jest rozwodniony, ale nie z powodu rozbudowy zaplecza sanitarnego, ale dlatego, że jego lewa strona jest całkowicie zajęta przez dużą szafę. Po prawej stronie znajdują się drzwi do łazienki i toalety, ściany wyłożone czarnymi kafelkami, lekko ożywione subtelnym, kapryśnym wzorem. Wygląda bardzo pięknie, ale ... - Całe moje życie marzyłem o czarnej płytce, a teraz miałem z nią dużo kłopotu - narzeka hostessa. - W końcu każda kropla jest widoczna, musisz ją wymazać co jakiś czas. Być może jest to jedyna niedogodność, która została odkryta za dwa lata, Nie tak bardzo, prawda? Wracając korytarzem i mijając kolejny łuk, znajdujesz się w rozległym salonie. Powstaje poprzez połączenie dawnej dużej sali z korytarzem. Jugosłowiańskie meble tapicerowane i niemiecki hebanowy apartament zostały tu swobodnie zakwaterowane. Lustrzane drzwi szafki, umieszczone na końcu, naprzeciw okien, wizualnie rozszerzają przestrzeń. Sypialnia to jedyny pokój w apartamencie pokryty tapetą. Ciemne, pod nadrukowanym jedwabiem, zaskakują luksusem - i odprężają, rozładowują napięcie. Ale symetryczna sypialnia w pokoju córki i babki wygląda inaczej - tam atmosfera jest raczej rzeczowa, szafka. Jest to logiczne: angażuje się tu córkę-ucznia, a babcia spędza tylko noc, spędzając resztę czasu w salonie lub w kuchni, na małym telewizorze. - Aby zmienić narzędzie? Nie, jesteśmy tutaj bardzo zadowoleni, - właściciele średniego pokolenia odpowiedzieli na moje pytanie. To jest ich pierwszy "prawdziwy" dom, w którym zrobili wszystko, co chcieli. Do tej pory istniały tymczasowe schronienia, mieszkania z odziedziczonymi meblami. A teraz - wszystko. Tutaj zamierzają się długo osiedlić, Bóg da - na zawsze.
Im bardziej typowe cechy znajdują się w tych wnętrzach, tym bardziej widoczne są różnice: w środowisku domowym, w życiu i kulturowych postawach właścicieli, w sposobach samorealizacji jednostki. Dwa pierwotnie powiązane wnętrza prowadzą cichą rozmowę. Zwięzłość jasnych i lekkich ścian, bez żadnych przejściowych połączeń z sufitem - i fryz wzorzysty. Wygodne, wysokiej jakości i lekkie włoskie meble, pomysł nowoczesnego wzornictwa przemysłowego, gotowy na jutro, aby dać nową modę bez większego gadania - i o wiele bardziej konserwatywny zestaw niemiecki, solidny, nabyty od dziesięcioleci. Najnowsze wykończenie wysokiej jakości, gładkie, idealne do praktycznych potrzeb powierzchni - i poważny wybór materiału, dbałość o jego wygląd i fakturę, do jego prawdziwej lub pozornej wartości. Ta seria opozycji mogłaby być kontynuowana i zauważyła na przykład, że lekkomyślny, trochę kpiący, jeśli mogę tak powiedzieć, styl "młodzieżowy" jest kontrowersyjny w odniesieniu do starannego i żmudnego zbioru przestarzałych rzeczy. Kontrasty są uderzające, gdy odwiedzasz dwa apartamenty. Ale czy są przypadkowe, czy odzwierciedlają głębokie, istotne różnice? Otwórzmy drzwi do sypialni. Komnaty intymne różnią się tak bardzo jak n
