apartament o łącznej powierzchni 170 m2 (St. Petersburg) Andrey Kabanov, Radik Yunusov

Przechodząc przez galerię

Tekst: Olga Gvozdeva

Zdjęcie: Peter Lebedev

Styliści: Tatyana Bakanova, Julia Korzhova

Architekt: Andrei Kabanov, Radik Yunusov

Konstruktor: Sergey Avdeenko, Gennady Mordasov

Journal: N6 (95) 2005

Nowy projekt petersburskiego architekta Andrieja Kabanowa różni się niezwykle racjonalnym podejściem do organizacji przestrzeni. Jest równie statyczny i dynamiczny, a celowe odrzucanie szczegółów dekoracyjnych jest kompensowane przez klarowność układu i wyraźne oddzielenie obszarów funkcjonalnych. Mieszkanie znajduje się na najwyższym piętrze nowoczesnego budynku mieszkalnego, okoliczność ta była decydująca dla klientów, gdy został zakupiony. Konstrukcja domu nie ma podłogi na poddaszu, dlatego w niektórych pomieszczeniach wysokość sufitu jest niezwykle duża, 6 metrów, co pozwoliło zbudować drugą kondygnację. Idealnym rozwiązaniem byłaby jedna duża antresola, ale ze względu na konstrukcję belek wzmocnionych kratownicami, nie można tego zrobić. W rezultacie zamiast jednej dużej antresoli pojawiły się trzy małe: jedna w pokoju dziecięcym i dwie nad strefą dla gości. Na antresoli nad salonem znajdują się dwa schody: jeden jest prosty, jak drabina statku, a drugi spiralny, ze szklanymi schodami. Aby ożywić ciemny korytarz, w pustej ścianie na prawo od wejścia zrobiono okrągłe okno. Między tym iluminatorem a oknem z małym francuskim balkonem w salonie powstaje oś, na której pokoje strefy gościnnej są "nawleczone". Wszystkie jego elementy łączy wspólna kolorystyka: kremowy biały odcień dominuje w dekoracji ścian i podłóg, wyłożony dużymi ceramicznymi płytkami. Drewno wenge służy jako antyteza kolorów, z których wykonane są wszystkie meble w mieszkaniu. Salon podzielony jest na część kominkową i kuchnię z jadalnią. Powierzchnia tego pomieszczenia jest niewielka, a aby wizualnie przesunąć jego granice, tradycyjne płytki nad powierzchnią roboczą kuchni zastąpiono lustrem. Kominek wyłożony jasnobrązowym marmurem jest postrzegany jako rdzeń salonu, a spiralne schody wyznaczają pionową oś niezbędną do budowy kompozycji. Wszystkie te techniki powtarza się w strefie prywatnej, z tą różnicą, że zamiast pojedynczej przestrzeni istnieje standardowy zestaw pokoi, w tym hall, sypialnia, łazienka i pokój dziecinny z małą antresolą.Andrey Kabanov: "W samym sercu tego projektu nie było historii literackiej, zawsze bazujemy na funkcjonalnym scenariuszu wnętrza i odpowiadającym mu konstruktywnym rozwiązaniu, w tym sensie, że idee rosyjskich konstruktywistów są nam bardzo bliskie ..."