To wyrafinowane moskiewskie wnętrze w duchu ponadczasowości zostało stworzone przez architektów w ścisłej współpracy z klientem. Na pytania magazynu SALON - wnętrze odpowiadają autorzy projektu i właściciel mieszkania.
Przechodząc przez galerię Architekt: Kirill Kochetov
Journal: Decor N7 (217) 2016
Dom, w którym znajduje się mieszkanie znajduje się w centrum Moskwy. W jakim stopniu ważny był dla ciebie związek między wnętrzem a wnętrzem? Co to zamanifestowało? Ilya Shulgin: Lokalizacja w historycznym centrum, w historycznym otoczeniu pozostawia dość szeroki wachlarz możliwości wyboru stylu. Na to zawsze wpływa kilka różnych czynników: wizja właściciela, percepcja architektów, wygląd budynku, w którym znajduje się mieszkanie, a nawet widok z okna. W tym przypadku preferencje klientów były najsilniejszym punktem, który wpłynął na projekt. Właściciel to inteligentna, pewna siebie i bardzo uważna osoba, dobrze znająca historię sztuki. W procesie projektowania zwracał dużą uwagę na wszystkie aspekty, od wyboru stylu i koloru po organizację przestrzeni i szczegółów funkcjonalnych. Kirill Kochetov: W tym mieszkaniu decyzje na wszystkich poziomach są weryfikowane. To mieszkanie perfekcjonisty - osoby, która nie toleruje wad. Pozbyliśmy się wszelkich niejednoznacznych i niedoskonałych decyzji zarówno na etapie planowania, jak i rysowania detali wbudowanych mebli. Tak więc hasłem tego mieszkania jest dokładność decyzji, solidność, projekt poza czasem, który nie powinien stać się przestarzały lub stać się nieistotny. A stylistyka jest tylko pochodną tych haseł, i tak, dokładnie bierze pod uwagę ducha okolicznych historycznych budynków.
S: Jak zdefiniowałbyś styl wnętrza? I.SH.: Baza stylistyczna jest neoklasyczna. Klient zwrócił naszą uwagę na twórczość amerykańskiego dekoratora Johna Saladino: cechuje go bardzo niebanalna interpretacja neoklasycznego tematu. Jego wnętrza są bardzo klimatyczne. Subtelnie pracuje z kolorem, kocha symetrię, ale eliminuje jego nadmierną surowość za pomocą akcentów wybranych z nienagannym gustem ... Dla nas podstawowym zadaniem było nie tyle dopasowanie stylu, ale stworzenie atmosfery - wygodnej, intelektualnej, inspirującej. Dlatego przydał się styl Saladino - grał rolę pewnego kamertonu. KK: Istniał jeszcze jeden ważny element - styl moskiewskiego mieszkania z przełomu XIX i XX wieku. Charakteryzuje się elegancką prostotą, inteligencją ... Sam dom, zbudowany przed rewolucją w przytulnych uliczkach starej Moskwy, zasugerował, czym powinien być ten apartament. "Stary-moskiewski" styl znalazł skrzyżowanie z estetyką Saladyna: podstawą dla obu jest styl neoklasyczny - ponadczasowy.
S: Jakie są cechy planowania mieszkania? I.SH .: Apartament - o powierzchni 215 metrów kwadratowych, w kształcie prostokąta, wejście do mieszkania - w rogu, wzdłuż krótszej strony prostokąta. Innymi słowy, duża przestrzeń z wejściem w rogu. Takie wstępne dane komplikują układ, trudno jest uniknąć pojawiania się długich korytarzy. Układanka została rozwiązana przez jedną wspólną przestrzeń salonu i jadalni, z której dostęp jest dostępny dla wszystkich pomieszczeń mieszkalnych, gabinetu i kuchni. Wejścia do salonów są bite za pomocą centralnej wyspy "szafki" w salonie, tworzy ona kieszeń, w której ukryte są wszystkie drzwi. W ten sposób udało nam się stworzyć interesującą kompozycję salonu, ominąć ciemne korytarze i zmaksymalizować powierzchnię pomieszczeń. KK: Istotne było również dla układu, że jedna strona mieszkania wychodzi na ulicę, a druga to dziedziniec. Mieliśmy wspólne pomieszczenia - salon, jadalnię, kuchnię - od strony ulicy, wszystkie sypialnie i biuro - na podwórku. Wszystkie łazienki znajdują się w centralnej części mieszkania. Projektując miejsce do przechowywania, wiedzieliśmy dokładnie, gdzie leży odkurzacz, a gdzie drabina powinna znajdować się dokładnie tyle, ile garniturów powinno znajdować się w garderobie i gdzie znajduje się piętnaścieset książek i dwieście płyt winylowych.
S: Jakie role w ogólnej symfonii są przypisane do koloru i materiałów? I.SH .: Uwzględniliśmy wszystkie możliwe aspekty - zarówno wpływ koloru na osobę, jak i osobiste preferencje. W salonie dopuszcza się pewną wolność z ciemnofioletową barwą, która jest wybierana jako reakcja na jasną stolarkę - jako kolor i ton, zapewniający niezbędny kontrast i ustalający maksymalny poziom jasności kolorów w mieszkaniu. Niemniej jednak skala mieszkania jako całości jest bardzo ograniczona.
Przeczytaj pełny tekst na papierze lub
