Pełen wdzięku wypoczynek

Ikebana w stylu pénka

Przechodząc przez galerię

Zdjęcie: Evgeny Luchin

Główne nagłówki: Dilara Muradova

Journal: (63)

Ponad osiem wieków temu w japońskiej poezji pojawił się nowy styl. Ranga (z języka japońskiego - łańcuch wierszy) odzwierciedlał podstawową zasadę konstruowania poetyckich cykli. Kilku poetów wzięło udział w tworzeniu rengi, która wzdłuż łańcucha komponowała linie wiersza. Pod koniec XX wieku szef szkoły ikebany "Sogetsu" Hiroshi Teshigahara przeniósł starożytną sztukę poetycką na język kwiatów. Mistrz zaprosił swoich uczniów do stworzenia cyklu kompozycji kwiatowych, w których każde dzieło, mające swoje własne znaczenie estetyczne, byłoby jednocześnie częścią jednego płótna kwiatowego. W ten sposób pojawił się nowy kierunek rangi szkolnej Sogetsu (łańcuch kwiatów). Ikebana i wersyfikacja, od czasów starożytnych zjednoczonych w tradycji japońskiej przez ogólną koncepcję "pełnego wdzięku wypoczynku", zrobiły kolejny krok w stosunku do siebie nawzajem. Styl rang udaje się jednocześnie uosabiać klasyczną japońską ideę pięknej i swoistej tendencji nowoczesności - syntezy różnych sztuk. W tym roku, po raz pierwszy w kampanii "Razem z wiosną" w klubie Wing Chun (co oznacza "Wieczną Wiosnę"), Sogetsu Moskiewska Szkoła Projektowania Krajobrazów (MARCHI) zaprezentowała po raz pierwszy styl rosyjski.

LEAVE ANSWER