Zawartość skrzyń babci uległa rozkładowi na wysypiskach, kucharze poszli zarządzać państwem ... I w tym momencie ludzie chcieli wrócić - w zaciszu dużego, niezawodnego, starego domu, którego nigdy nie widzieli Архитектор Dmitry Fedorov в целом доволен своей работой. Хотя обычные предпосылки архитекторской удачи изначально отсутствовали: не было безропотных хозяев, полностью доверяющих вкусу мастера, давило сопротивление материала (несущие колонны упорно "перекраивали" проект под себя, а пол, стены и потолки обескураживали неожиданными неровностями и провалами - порой, впрочем, подсказывая оригинальные пространственные решения). Тем не менее, хозяева оказались людьми тонкими и восприимчивыми. Запущенную коммуналку на втором этаже "сталинского" дома они мечтали превратить в современный, комфортабельный, и в то же время не чуждый традиционности интерьер, где будет хорошо и просторно и взрослым, и дочке, и гостям. Непременные условия: увеличение кухни за счет ванной комнаты, гостиной - за счет спальни. В одном из журналов увидели, как красиво отражается в зеркальном потолке белая с золотом кухня, - захотели подобную. Обилие аудио- и видеоаппаратуры потребовало специальной мебели. Из заграничных поездок навезли множество предметов обустройства жилья, от ковров до оригинальных светильников и керамики... Забегая вперед, скажем: все требования удалось выполнить, все идеи - связать и привести к гармоничной реализации. Возник новый мир, совершенно не похожий на прежний, вызывающий из глубин памяти видение идеализированного и обобщенного традиционного Дома. Будто многие поколения оставили там после себя любимые предметы, следы, воспоминания. - Я бы назвал это стилем английского дома, - ответил на наш вопрос архитектор Dmitry Fedorov. - Основательный быт, неслучайность появления каждой вещи. Современность соседствует со стариной, бережно хранимой, привносящей уют. Условность, театральная декорация? Отчасти. Элементы игры? Безусловно. Но эта игра делает жизнь удобнее и красивее.Hol wejściowy Otwierasz frontowe drzwi - a teatr, tak jak powinien, zaczyna się od wieszaka. Wyrafinowane i surowe (proste metalowe haki na drewnianym panelu w kolorze zielonym), wyraźnie odbija się w drewnianej ramie wąskiego lustra wiszącego dokładnie naprzeciwko wejścia. I to i jeszcze więcej - ekskluzywne, ręcznie robione. Włochy Nie ma innych akcentów kolorystycznych w korytarzu, jest utrzymany w ciepłej gamucie, zwięzły, jasny, przestronny. Pomimo wielu składanych szaf z obu stron. Szafki te zawierały wszystko: odzież wierzchnią i buty właścicieli, obszerne filtry do oczyszczania wody, niekończące się domowe i perfumeryjne drobiazgi, które zwykle zagracają narożniki i balkony. Z korytarza są dwa korytarze: z lewej - do kuchni i salonu z jadalnią, z prawej - do pokoju dziecinnego i sypialni.Kuchnia Dwa kroki w górę - i jesteśmy w kuchni. Śnieżnobiałe meble ze złoconymi uchwytami, nowoczesny sprzęt (kuchenka z elektrycznym odpalaniem i czyszczeniem, duża kuchenka mikrofalowa, rozdrabniacz odpadów, podwójna lodówka z generatorem lodu) Lustrzany sufit, zgodnie z oczekiwaniami, daje poczucie wysokości i lekkości, podkreślając jednocześnie olśniewającą biel pokoju. Tutaj, na podium kuchennym, znajduje się niewielka jadalnia. Stół o fantazyjnym kształcie, białe lekkie krzesła. To wystarcza na posiłki z rodziną.Salon z jadalnią Elegancki bar z półką na kwiaty nad nim, a także mała różnica poziomów podłogi oddziela kuchnię od salonu z jadalnią. Po przebudowie jest to największy pokój w mieszkaniu. Niespodziewanie ujawnione wady konstrukcyjne (płyty stropowe stykają się ze sobą nierównomiernie) sugerowały pomysł stworzenia pomieszczenia na dwóch poziomach. Tak więc przy oknie, w niższym rzędzie, znajduje się długi stół ze szklanym blatem. Metalowa podstawa stołu jest wyjątkowa, jest kopią ekspozycji Muzeum Michała Anioła. Nie było łatwo znaleźć odpowiednie krzesła. Zaproponowana wersja architekta - nowoczesna konstrukcja z metalu żelaznego - była początkowo zszokowana, ale potem została uznana za najbardziej udane rozwiązanie. Salon to dosłowny cytat z współczesnego angielskiego życia. Miękki dywan, solidne krzesła, sofa z dobrej ciemnozielonej skóry. Tylko zamiast kominka stoi stojak na sprzęt: lekkie drewno, zielony marmurowy blat roboczy. Duża lalka, kupiona na wystawie w Centralnym Domu Artystów, zajmowała niszę, która pozostała z poprzedniego życia we wnętrzu. Aby lepiej przyjrzeć się lalce, możesz zapalić lokalne oświetlenie w niszy; światło w całym mieszkaniu, a zwłaszcza w części gościnnej, zostało przemyślane na najdrobniejsze szczegóły. Z jego pomocą podkreślane są poszczególne obszary pokoju (można podświetlić stół, fotele i nisze, podświetlenie w ścianie książki wyrywa figurki i stary wazon z dwukolorowego szkła, żyrandol i oryginalne lampy na ciężkiej, kutej żelaznej podstawie wybrały się przez długi czas z miłością, gdzie je umieścić. Być może żyrandol jeszcze nie zajął obecnego miejsca - jego fantazja nie pasuje do konserwatywnej scenerii salonu. topi się nowe możliwości. Czy nie jest to znak, że jest kochany, że jest dobry w tym?Dzieci Na pierwszy rzut oka ten pokój przyciąga swoim niestandardowym wszystkim, od koloru do konfiguracji. Ściany tutaj są raczej ciemnoniebieskie, z dużymi żółtymi gwiazdami stylizowanymi na rysunek dziecka (w rzeczywistości ściany są malowane przez samego architekta). Musiałem znieść prawdziwą walkę z mistrzami - przekonani zwolennicy jasnego tła. Ale potem stało się jasne: dzieci odniosły sukces. Inteligentnie łączy wyrafinowanie i funkcjonalność. Meble są dopasowane "do wzrostu": dzięki dużym półkom i licznym powierzchniom, przedszkole łatwo zmieni się w pokój uczennicy. Jest już wiadomo, gdzie w tym przypadku komputer spadnie, gdzie - telewizor. Wnętrze przedszkola jest również rozwiązane na dwóch poziomach: w dolnej części znajduje się pokój zabaw, w końcu stanie się biurem; górna to mały salon, który zamienia się w sypialnię na noc. Niebiesko-złoty kamień (złoty parkiet, złote drewniane półki, niebieski odcień ścian, narzut, szafki) uzupełniają kolorowe plamy: turkusowe poduszki, jasny dywanik. Uważny obserwator zauważy: zasłony w całym mieszkaniu mają ten sam wzór, ale w różnych odcieniach. W salonie - bardziej powściągliwy; tutaj w przedszkolu są jaśniejsze i cieplejsze.Sypialnia Wnętrze sypialni stanowi połączenie stonowanej zieleni z różem. Drewniane meble są pomalowane na różowo, łóżko z kutego żelaza jest zielone, a wszystko inne: chiński dywan z naturalnego jedwabiu, żyrandol, lampa podłogowa, narzuta na łóżko - w ten czy inny sposób łączy w sobie podstawowe kolory. Specjalna troska wymagała doboru tonów do ścian. W rezultacie okazało się, że mają kolor różanej herbaty. Podobnie jak pozostałe pokoje, sypialnia jest podzielona na dwie części. Ale w tym przypadku osiąga się to nie poprzez zmianę poziomu podłogi, ale za pomocą szklanej ściany, na której schodkach znajdują się doniczki. Nawiasem mówiąc, właściciele nie rozpoznają sztucznych roślin, wszystkie kwiaty w domu są naturalne. Stenochka oddziela od głównego pomieszczenia toaletę, w której znajduje się toaletka i dwa krzesła - ręcznie, podobnie jak wiele innych rzeczy w mieszkaniu. Nie trzeba dodawać, że przy różnych oświetleniach sypialnia może się zmienić na naszych oczach, uzyskując coś bardziej intymnego, czasem biznesowego lub ceremonialnego. A kiedy lampa z latarnią błyszczy tajemniczym złocistym światłem, czas wydaje się odwrotny, otwierając drogę dla magicznych snów i starożytnych legend ...Łazienki Od bajecznego uroku do prozy życia. W mieszkaniu są dwie łazienki, a one (zwłaszcza ta duża, mistrz) są nie tylko doskonale wyposażone, ale także bardzo elegancko zaprojektowane przez architekta. Dmitrijowi Fedorowi udało się rozwiązać dwa problemy: po pierwsze, nie ujawniając komunikatów, rozciągając je przez pół mieszkania - od kuchni; po drugie, bez tworzenia ciasnoty
Przechodząc przez galerię 
