Dziś trudno uwierzyć, że na początku było to najbardziej typowe mieszkanie z jedną sypialnią. Aby ukończyć to doświadczenie Natalia Legotina pokazuje zdjęcia na swoim laptopie: zakrzywione ściany, skośna podłoga, wąskie drzwi ... ".

Kwestia stylu, w którym zostanie ustalona przestrzeń życiowa, właściciel podjął decyzję o wyborze dekoratora. "Od razu pojawił się obraz wnętrza" - mówi Natalia. - Wyobrażałem sobie otwartą przestrzeń w stylu ar-deko, elegancki, z elementem teatralności, z ornamentami charakterystycznymi dla tamtej epoki. Idea głównych kombinacji kolorystycznych - ciemnobrązowy, beżowy, złoty i borówka brukowa - natychmiast się pojawiła ... Wtedy wszystko wydarzyło się bardzo szybko: zrobiłem szkic, klient natychmiast go zatwierdził, a praca zaczęła się. "

Następnym razem, gdy właściciel pojawił się w obiekcie, kiedy już było, w rzeczywistości, nie przedmiotem, ale w pełni wykończonym, a nawet mieszkalnym mieszkaniem: zawieszono wieszaki, ułożono poduszki, dobrano akcesoria. Natalia Legotina używał w tym wnętrzu pewnych technik, które można nazwać teatralnie - gra tomów (kiedy z małej ciemnej sali wchodzi się w przestrzeń otwartego światła), spektakularne otwory, sufity, portale, fryzy, przemyślane jak w teatrze, światło, a nawet "kurtyna" (jego rolą są zasłony).

Wszystko w mieszkaniu wykonane jest w taki sposób, że wchodząc do niego uczestniczymy w przygotowanym wcześniej scenariuszu wnętrz. Tutaj włączamy światło w hali. Przez otwór widzimy ciemny salon. Zasłony są otwarte, okna francuskie sięgające od podłogi do sufitu. Ale to złudzenie. W rzeczywistości pod oknami - wieku lustra, pokryte drewnianymi kratkami. To oni wizualnie "przedłużają" okna na podłogę. Wchodząc do salonu, włącz światło i zobacz duży pokój - salon - kuchnia - jadalnia, a zaraz za konsolą w salonie - sypialnia. (Nawiasem mówiąc, dla każdej z tych stref rozważano inny scenariusz oświetlenia). Malowidła i witraże zostały stworzone w oparciu o najbardziej efektowne ozdoby w stylu. ar-deko; w części przypominają szkice teatralne Baksta. Siedząc na łóżku w sypialni, z konsoli można przesunąć półkę na laptopa, obszyty skórą, wytłoczony pod shagreenem. Ta sama skóra, bardzo przyjemna w dotyku i ozdobiona wewnętrzną powierzchnią wbudowanych szafek. Ekran telewizora jest widoczny nie tylko z salonu (byłoby to zbyt łatwe), ale także z sypialni. Kąt widzenia jest tak zbudowany, że można oglądać telewizję w łóżku.

Meble wykonane według rysunków Natalia Legotina на ее собственном производстве, и поэтому здесь учтено сразу много факторов - пропорции помещения, цветовые нюансы, тактильные ощущения. «Для меня очень важно было создать абсолютный комфорт, в том числе и на тактильном уровне, - рассказывает декоратор. - Поэтому и материалы я использовала исключительно приятные на ощупь: гладкий прохладный шелк, бархат, особым образом выделанную кожу». Пол в гостиной и в кухне - столовой отделан паркетом из мореного дуба. Это наряду с венге и эбеновым деревом один из любимых материалов эпохи ar-deko, когда в моду вошла экзотика.

W tym czasie publiczność interesowała się sztuką starożytnego Egiptu, i ar-deko chętnie poznałem niektóre z jego sztuczek. Coś podobnego, tylko w bardzo pośredniej postaci, znajdziemy tutaj: symetryczne fasetowane kolumny przy wejściu do salonu, konstrukcja sufitu w przedpokoju i łazience, przypominająca piramidę ... A co najważniejsze - ta gra ze spacjami, gdy z małego, tajemniczo oświetlonego pokoje są niespodziewanie duże i jasne ... W kontekście tego mieszkania, klasyczna recepcja jest postrzegana jako super nowoczesna.

Autor projektu Natalia Legotina: "Dzisiaj wielu woli mieszkać poza miastem. Podobnie, mój klient zamieszkał we własnym domu w rejonie Moskwy i kupił mieszkanie, by czasem zostać w mieście. Mały i pomyślany jako gość, wkrótce stał się pełnoprawnym budynkiem. "