SALON: Jak zaczął się ten dom?

- Mój mąż i ja marzyliśmy o lesie "zaimka" ... Gdzie nie ma ludzi, jedno piękno. Ale potem zdali sobie sprawę, że to piękno ma wadę: brak dróg, brak komunikacji. Do tego nie byliśmy gotowi. Dlatego wybraliśmy działkę w sosnowym lesie, w małej wiosce składającej się tylko z drewnianych budynków, na brzegu zbiornika. A potem był projekt: zrobiłem dom, który byłby wygodny dla mojej rodziny i naszych przyjaciół. Przyjeżdżamy tu w weekend. Nie mamy tu obcych, więc układ wspólnej przestrzeni jest otwarty: wszystkie strefy spływają na siebie, a siedząc na kanapie w salonie, możesz porozmawiać z kimś, kto jest w tej chwili przy piecu lub ustawianiu stołu ...

Nie boję się korytarzy, wręcz przeciwnie, uważam, że pomagają zorganizować przestrzeń w taki sposób, że jeśli chcesz, możesz zostawić wspólny obszar na prywatnym obszarze. Jest to szczególnie ważne w drewnianym domu, gdzie praktycznie nie ma izolacji akustycznej ... Uwielbiam tarasy, mamy trzy z nich. Czy pogoda jest dobra, czy pada deszcz, czy pada śnieg - zawsze jest piękna na tarasie.

S: Co jeszcze wpłynęło na koncepcję wnętrza?

- Mój własny obraz wsi. Nigdy nie miałem krewnych we wsi. Jako dziecko zazdrościłem nawet dzieciom, które każdego lata wyjeżdżały do ​​babci poza miasto. Dla mnie był to tajemniczy świat, który wydawał się bardzo atrakcyjny. W moim domu chciałem prostotę, praktyczne, ale jednocześnie piękne tkaniny i materiały. Taka niedoskonałość. To nie jest wiejski dom w naszym rosyjskim rozumieniu, ale w mojej sensacji jest to wioska: kocham (i tworzę dla moich klientów) klasyczne wnętrza, a ten dom jest całkowicie nieklasyczny. Jest dużo drewnianych, "szorstkich" mebli. Jest tu niesamowicie w zimie, kiedy pada śnieg i zimno, aw domu są kwiaty na tkaninach, dywanach, ciepłej złotej podłodze i złotych ścianach i suficie. Tak jakby dom był zawsze słońcem. W łazienkach zostawiłem ściany z drewna, których nigdy nie żałowałem.

S: Jakie rzeczy odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu wyglądu domu?

"Przywiozłem tu cały pojemnik z antykami". Skrzynie, dywany, samowar; kupiłem kołowrotek. Stolik wykonany jest z koła, które ma tysiąc lat. Jest pęknięty, spięty. Klatka dla ptaków stała się bocznym stolikiem do kawy. Wszystkie te przedmioty są bardzo żywe, prawdziwe. Mam też dwa zegary, które nie mają minutowych rąk, ponieważ zostały stworzone na wzór zegarów z 14 wieku, kiedy nie było czegoś takiego jak minuty. Ludzie się nie spieszyli. Zegar wykonany jest z drewna i żelaza. Zacznij i słuchaj ich kursu niezwykle przyjemnie. Te dźwięki wydają się mówić: "Nie spiesz się, odpocznij, wszystko jest dobrze".