apartament o łącznej powierzchni 124 m2 (Moskwa) Sergey Komlach, Alexander Shcherbakov, Dmitry Mironov, Kirill Markovsky

Przechodząc przez galerię

Przygotowany wywiad: Olga Korotkova

Zdjęcie: Konstantin Dubovec

Autor projektu: Kirill Markovsky, Sergey Komlach, Alexander Shcherbakov, Dmitry Mironov

Lepnina: Borys Kuzniecow

Prace parkietowe: Igor Satubaev

Stolarka: Wiaczesław Woronin

Tekstylia: Natalia Zavyalova

Journal: H (76) 2003

Mieszkanie znajduje się w nowo wybudowanym domu w cudownym miejscu w Moskwie, niedaleko od katedry Jełokowskiego. Ta część miasta zmieniła się niewiele w ciągu ostatnich stu lat, a chęć klientów - młoda para - do przekształcenia nowoczesnego mieszkania w coś w rodzaju rosyjskiego majątku szlacheckiego jest całkiem zrozumiała. Siergiej Komlach i Dmitrij Mironow opowiadają o klasyce we wnętrzu w ogóle, a mieszkaniu na Basmannaya w szczególności.SALON: Co, twoim zdaniem, wiąże się z nieśmiertelnym zainteresowaniem stylami klasycznymi, a ściślej - z klasycznymi parafrazami? Czy w tym hobby ostatnich lat istnieje "rosyjska specyfika", czy też jest to w pewnym sensie zjawisko światowe? Sergey Komlach: Nie sądzę, by sądzić, jak to jest typowe dla Europy czy Ameryki. Myślę, że klasyczna świadomość europejska to nie tyle fascynacja stylem czy stylami dawno minionych lat, ale raczej sposób na życie. Życie w domach rodzinnych, majątkach dziedzicznych, a nawet zakupionych starych willach. Nie jest to jednak częste, ale powszechne zjawisko. Co jest w Anglii, we Włoszech, we Francji - tak, w prawie wszystkich cywilizowanych krajach, szczególnie tych, które ucierpiały mniej podczas II wojny światowej. Prawdopodobnie częściowo neoklasyczny (powiedzmy poprawnie) w Rosji to nostalgia za zagubionymi. Właśnie dzięki temu, co Europa ma w obfitości. Widzicie, nawet bardzo młodzi ludzie czasami dążą do szacunku w interpretacji neoklasycznej. Jest to piękna iluzja rodzinnego gniazda, dziedzictwa - domu, który dzieci z pewnością uznają za rodzinną legendę, dwór. Niech to będzie w pewnym sensie teatralność, ale dla wielu ludzi takie wnętrze działa korzystnie, kojąco, symbolizuje siłę rodzinnych fundamentów, tradycje kulturowe, wreszcie. Co również jest ważne na końcu.Dmitry Mironov: Wydaje mi się, że obecne jest również funkcjonalne, pragmatyczne podejście do wyboru neoklasycyzmu. Po pierwsze, klienci w ten sposób "przewidują" trwałość wnętrza: nie grozi to wyjściem z mody, jest przewidywalne, estetycznie niezawodne. Po drugie, same technologie dekoracji i dekoracji wymagają obliczeń przez stulecia. Faktem jest, że marmur lub parkiet inkrustowany wysokiej jakości, ułożony w dojrzałą technologię, to rzeczy wieczne. W praktyce trudno się z tym nie zgodzić, więc istnieje powód takiego podejścia.S: Typowym problemem podczas tworzenia neoklasycznego wnętrza w skali mieszkania jest właśnie "brak skali", kameralna natura przestrzeni. W miejskim wieżowcu trudno jest, nawet jeśli w miniaturze, być stylem dworskim ...S.K: Dwór w pełnym tego słowa znaczeniu, oczywiście, że nie. Ale duch, atmosfera, rozpoznawalne cechy, pewne uczucia - być może odpowiedź jest pozytywna: możliwa. W końcu, co jest najcenniejszą rzeczą w "sprawdzonych przez czas" stylach, jak często (i całkiem słusznie) style wracają do starożytności? To czysta przyjemność. Sekret polega na tym, że nie jest to nawet estetyczna przyjemność - że tak powiem, piękno. I idealnie sprawdzone proporcje - które nie są widoczne dla oczu. Harmonia proporcji tworzy zaskakująco wygodne poczucie przestrzeni. W tym wnętrzu zachowywaliśmy się dokładnie tak samo, jak podręcznik klasycznej architektury. Dlatego tak ważne jest nie tyle materiału filmowego, ale właściwe podejście do dopasowania klasycznych proporcji do 120-metrowej powierzchni mieszkania z trzema metrami sufitu. Znowu - i to jest możliwe. Nawet w tak nieziemskich warunkach.DM: Kolejny ważny punkt - naturalne materiały. Marmur (kolumny, podłoga), drewno (parkiety, meble) są ważne: w otoczeniu naturalnych materiałów i naturalnych kolorów ludzie żyją "cieplej", to znaczy Lepsze i łatwiejsze niż wśród "zimnych" kolorów metalowych i szklanych oraz "syntetycznych". Jeśli chodzi o wystrój, to zgodnie z neoklasyczną "logiką" istnieje wiele mieszanek. W dzisiejszych czasach jest to rzecz zupełnie normalna: w tym wnętrzu można zobaczyć zarówno starożytne greckie ornamenty, a znacznie później z historycznego punktu widzenia, rysunki sztukaterii i zakon toskański, a także pośrednie odniesienia do renesansu (drewniane meble) i połączenie z rosyjskim XIX-wieczna tradycja itp.S: I jak klasyczna "filozofia" przestrzeni wpłynęła na układ? DM: Lokalizacja lokalu odpowiada klasycznym wyobrażeniom o domu: kompozycja osiowa, po pierwsze, dystrybuuje przestrzeń według funkcji (salon, jadalnia, sypialnia, itp.), A po drugie, organizuje pomieszczenia wzdłuż enfilady - centrum logicznego i emocjonalnego. Jest wygodny i piękny.Sergey Komlach: "Chcieliśmy, aby w centrum Moskwy powstał kącik, w którym człowiek mógłby powrócić do naturalnych źródeł, bez narożników, tylko naturalne materiały i naturalne kolory, rozwiązanie architektoniczne zostało zasugerowane przez projektowaną przestrzeń.Wewnątrz placu są otwarte faliste linie jako idea niekończącego się ruchu fal".