Aż do 18 wieku, pomarańczowy nie był tak nazywany. Na przykład w języku rosyjskim użyto słowa "Pomerantsevy", które miało niemieckie korzenie. Za Piotra I pomarańcze pojawiły się w Rosji, sprowadzone do Europy z Chin. Zostali ochrzczeni francuskim pomarańczowym, który nadał nazwę i ich charakterystyczny kolor. Odcienie pomarańczy otrzymały na przykład definicje "spożywczego", marchewki i jarzębiny.

Przez długi czas ten kolor nie był szeroko rozprzestrzeniony ze względu na rzadkość powstawania barwnika i stał się modny dopiero w XIX wieku, a następnie na początku 20, wraz z egzotycznymi tanimi i damskimi strojami, odbijającymi się echem w tańcu. Niedawny przypływ zainteresowania kulturami wschodnimi i najbardziej uderzający ze wszystkich spowodował bezprecedensową popularność Orange.

W psychologii koloru uważa się, że pobudza apetyt i tworzy wesoły nastrój. Dlatego często jest stosowany w projektowaniu kuchni i łazienek. Wiąże się to z dynamiką, energią, pogodą - pomarańczowe przedmioty są miejscem w przedszkolu. Kolor ten ma znaczenie przede wszystkim w szczegółach i działa w przeciwieństwie do zimnej gamy. Można go wyciszyć przy użyciu ciemnych tonów. Nie jest wykluczone połączenie koloru pomarańczowego i jasnoniebieskiego. Tandem taki przypomni Ci wakacje na Morzu Śródziemnym!