Meble tkane z metalowego drutu pojawiły się w kolekcjach wszystkich designerskich marek. Chuligani Brazylijczycy Bracia Campana, skandaliczny Fabio Novembre i głosiciele etnografii również pracują z drutem Paola Navone. Nie odmówią sobie pomysłowości: drut zgina się i jest cięty, lutowany i malowany. Ktoś bije z motywu komórki, o czym świadczy praca Maxa Ernsta, surrealistycznego malarza z początku XX wieku, który także projektował meble. Zaproponował odważnym duszom odpocząć w łóżku, którego głowa i stopa zostały wykonane w formie kratek przypominających celę zamkniętą. Ktoś interpretuje wiklinę z rattanu indonezyjskiego. Ktoś wykorzystuje ideę naprężenia nici, tak jak w krosnach.

Takie projekty, oczywiście, "neologizm". Historia przyjęcia jest ograniczona do 20 wieku, a wśród najbardziej charakterystycznych przykładów możemy przywołać krzesła Macintosha z plecami kratowymi, meble Kolomana Mosera, wybitnego przedstawiciela austriackiej secesji i minimalistyczne szezlongi Rene Erbst. McIntosh i Moser użyli drewna, Erbst - elastycznych nici. Pierwsze przykłady bezkompromisowego stosowania drutu metalowego można znaleźć tylko w połowie wieku. Przypomnij sobie diamentowe krzesło ze stali siatkowej, zaprojektowane przez Harry'ego Bertoyę przez KNOLL we wczesnych latach pięćdziesiątych.

Takie meble są bardziej niż wymagane w loftach i minimalistycznych rezydencjach. Potrzebuje przestrzeni, potrzebuje tła. Będzie przemawiał do estetów, którzy kochają sztukę ze względu na sztukę, ponieważ piękno nie zawsze idzie w parze z komfortem. Tak, bracia Campana, twórcy chaosu drucianego dla marki BIURO, przyznają, że niewygodnie jest siedzieć na ich zwariowanych fotelach.