mieszkanie o łącznej powierzchni 142,5 m2 Nadieżda Kriuchkova

Przechodząc przez galerię

Zdjęcie: Mikhail Stepanov

Tekst: Alexandra Shapiro

Architekt: Nadieżda Kałuchkowa

Journal: (23) 1998

"Przypuszczano, że to biuro jej męża - Osoba powinna mieć miejsce, w którym może siedzieć bez ingerencji i palić fajkę." Somerset Maugham "Teatr" W mieszkaniu na jeden problem zacisznej "palenie fajki" nie istnieje: cały salon jest pozostawiony samemu sobie, swojemu ukochanemu. Możesz siedzieć na nim szeroko, jak to mówią, królewsko. W odniesieniu do mieszkania, które zostanie omówione, wyrażenie "royally" ma nie tylko znaczenie figuratywne. W projektowaniu wnętrz Nadieżda Kryuchkova wykorzystała elementy stylu dwóch francuskich królów. Dla przyszłej świetności odłożono na bok obszar o powierzchni 136,5 m.². Przestrzeń ta powstała w wyniku połączenia dwupokojowych i trzypokojowych mieszkań w stalinowskim domu. Ze względu na sztywną dyktaturę ścian nośnych niemożliwe było "odejście" od pierwotnego układu, tylko kilka partycji zostało zburzonych. Ponadto, jako "dziedzictwo starego reżimu" właściciel mieszkania i odpowiednio projektant dostali belkę o grubości nawet sześćdziesięciu centymetrów. Nie można go było ani usunąć, ani ukryć. Ponieważ jedna z opcji została uznana za nieśmiałą propozycję obalenia wszystkich pułapów, ale z początkową wysokością trzech metrów, to po prostu nie podniosło ręki. Ale w rezultacie "wszystko potoczyło się dobrze". Można było pokonać wiązkę (o której powiemy nieco później) i lokalizację lokalu. Klient stał się właścicielem trzech salonów - sypialni, salonu, pokoju gościnnego (biblioteki), a także przedpokoju, garderoby, kuchni i dwóch łazienek - osobowej, przylegającej do sypialni oraz pokoju gościnnego zawierającego kotłownię i pralnię. Otóż, kiedy skończy się wydalanie królewskich komnat, zwracamy się do "meuble", co w tłumaczeniu z francuskiego (i opisując to mieszkanie, zaczyna płynąć jak rzeka) oznacza "meble", meble. SYPIALNIA. Klient chciał mieć piękną sypialnię. I tu na pierwszy plan wysunęła się fantazja autora o Nadieżdzie Kriuchkovej na temat XVIII wieku we Francji. Rzeczywiście, era dekoracyjnej sztuki nocnych pokojów osiągnęła swój szczyt pod względem elegancji, komfortu i uwagi do osobistej wygody została podjęta jako model. "Ale nie starałem się odtworzyć historycznego wnętrza dokładnie, ważniejsze było myślenie o kombinacji linii, kształtów, kolorów, stworzenia obrazu, nastroju, więc czysto francuska komoda i francuskie zasłony są w harmonii, na przykład z angielską tapetą i rycinami z XVIII wieku. autor. Nastąpiła atmosfera wielkiej pałacowej sypialni. Zbliżając się szerokim perskim jedwabnym dywanem do szerokiego łóżka z baldachimem w stylu Louisa (Ludwika XV), poczujesz się jak ulubieniec monarchistycznej madame Pompadour. W tym wieku te projekty snu zostały stworzone z miłością i pełnym szacunku poświęceniem królewskiego snu i kupidynów. Oświetlenie - prawie świece: tylko kinkiety i lampy stołowe. Całość zdobi całe złoto królewskiego skarbca: jedwabne zasłony wewnętrzne, duże podwójne frędzle, frędzle na lambrekinach i poduszkach, baldachim i duża rama lustra, francuskie heraldyczne lilie na tapecie i pościel z tkaniny, malowane na porcelanowym połysku. I jak półton - trochę złociste, powściągliwe meble lśniące w jasnym orzechu, przyciemniony parkiet dębowy i brąz, ręcznie wykonane elementy szafy z komodą i leżące w pobliżu łóżka "nocne stoliki". Z sypialni można przejść do równie luksusowej łazienki z toaletą. Tutaj, jak mawiała Madame du Chatelet w osiemnastym wieku, "komfort, uprzejmość i przyzwoitość są wszędzie". To wystarczający materiał (około 14 metrów²), суперсовременная сантехника, персидский ковер и шелковая штора, надежно закрывающая окно. ГОСТИНАЯ. "Светская" часть дома зрительно поделена на две зоны - парадную столовую и более демократичную, почти современную гостиную с мягкой мебелью, телевизором и барной стойкой. Пространство бара "выстроила" уже упоминавшаяся выше балка. Ее "поддерживают" дорические колонны. После того, как с одной стороны потолок подшили ровно на толщину балки, в гостиной образовался своеобразный альков, где и разместился бар. Несмотря на малую площадь и высоту, он не кажется мрачным закутком, потому что в нем по одной линии "выстроились" арка с подсвеченными стеклянными полками, свободный вход на кухню и кухонное окно, "продолженное" балконом. Зону столовой Nadieżda Kałuchkowa выполнила тоже в духе Louis, но уже XVI. Стулья с медальонными спинками и немного суховатыми, но преисполненными изящества ножками (исторической правды ради отметим, что стулья эти окружают бидермайерский обеденный стол), канделябры, замысловатые напольные часы... Накал лампочек в легкой стеклянной люстре можно регулировать, создавая эффект то мягкого, интимного, то парадного освещения. Достойный ансамбль люстре составляют хрустальные столик, полуколонна с вазой и ножки торшера и бра. Черно-коричневая полоска обивки стульев (в тон дивану и креслам гостиной зоны), полоски штор и обоев "работают" в одном ритме, сообщая помещению приподнятое, торжественное настроение - как степенный majordom (мажордом) с горделивой осанкой. Во Франции стиль, названный в честь этого короля, получил признание лишь во второй половине века XIX. Зато потом его популярность не умирала вплоть до первой мировой войны. И от Парижа до Вены и Нью-Йорка "Louis XVI" был принят в качестве официального стиля торжественных помещений. Эдакая своеобразная реабилитация аристократического вкуса после того, как Конвент объявил "мир хижинам, войну дворцам" и вынес приговор Людовику XVI... P. S. Все "французское" в квартире выполнено итальянскими мастерами.