Autor projektu, Vladimir Malashonok: "Jeśli chodzi o styl, wszystko było jasne od samego początku. Klient szukał profesjonalisty pracującego w nowoczesnym stylu. Po pierwsze, poznał moje projekty i znalazł we mnie osobę o podobnych poglądach. Wolę pracować z przestrzenią architektonicznie. Tworzą się tutaj dynamiczne struktury łamane - gdzieś ciszej, gdzieś bardziej agresywnie. Wraz z kontrastującymi materiałami, wzbogacili tworzywo wnętrza, uczyniło je dynamicznym i ekspresyjnym. "

Styl, w jakim działa architekt Vladimir Malashonok, nie jest łatwy do zwerbalizowania. Nawet jeśli odkrył pewne podstawowe techniki i elementy charakterystyczne dla współczesnego stylu, nie można jednoznacznie powiązać tego projektu z jakimś określonym, uformowanym stylem. Sam architekt nazywa to pochodną minimalizmu, w którym nadaje priorytet dynamicznym, futurystycznym liniom i strukturom. "Przede wszystkim gra form, praca z przestrzenią jako wolumenem, a nie dekorowanie, przechwytuje mnie, zauważa Vladimir, prawdopodobnie dlatego, że jestem przede wszystkim architektem, a nie projektantem". Tutaj iw tym projekcie elementy dynamiczne (w rzeczywistości, które ukształtowały wygląd wnętrza) stały się dominujące w przestrzeni. Jednym z najbardziej spektakularnych pomieszczeń jest salon. Panel zygzak na suficie płynnie przechodzi w dwie duże szafy, których drzwi są wykończone błyszczącym lakierem i uzupełnione cienkimi drewnianymi profilami, aby wzmocnić efekt. W kuchni znajduje się również asymetryczny panel sufitowy, którego środkowa część zdobiona jest drewnem i podąża za konturami blatu barowego wykonanego z corianu. Pomimo złożonego kształtu, szafki są niezwykle funkcjonalne: za każdymi drzwiami (od podłogi do sufitu) znajduje się schowek. Ogólnie rzecz biorąc, cały projekt jest rodzajem hymnu funkcjonalności. "Przed rozpoczęciem pracy klient miał jasne pojęcie o przyszłym wnętrzu", wspomina Vladimir. "Wiedział, ile potrzebnych pomieszczeń, ich cel, a głównym zadaniem planowania było rozmieszczenie pomieszczeń tak ergonomicznie, jak to tylko możliwe i korytarze. Poza tym, podobnie jak wielu klientów, również tutaj było wiele rzeczy. Dlatego konieczne było zapewnienie dużej liczby systemów pamięci masowej. Na tej podstawie nie było dość standardowego układu. Z korytarza po raz pierwszy wchodzimy do kuchni, a już od niej - do salonu. W części sypialnej można wejść, przechodząc przez garderobę. Z kolei systemy przechowywania są zintegrowane we wspólnej przestrzeni i stanowią część pojedynczej kompozycji składającej się z wielu elementów. "