"Przez długi czas dominowała architektura męska: minimalna ilość kolorów, ścisła geometria linii, ściany wykonane z trwałych materiałów." Kobiecy "budynek może być zupełnie inny ..."

Przechodząc przez galerię

Przygotowany wywiad: Nikolay Fedyanin

Journal: Na (80) 2004

Гаэтано Szedł Zasłynął w 1969 roku po Mediolańskim Salonie Meblarskim, gdzie zaprezentował serię krzeseł UP z mocno sprasowanej pianki poliuretanowej. Szedł zaproponował całkowicie rewolucyjny pomysł: warto było złamać plastikowe opakowanie, a brykiet o grubości 10 centymetrów zmienił się w wygodne krzesło. Od tego czasu projektant wzmocnił swoją sławę jako ironiczny geniusz, który uwielbia nowe materiały. Jego zasady Szedł narzędzia i w dziedzinie architektury. Na przykład w Awinionie zbudował restaurację Pavillon Gourmand - sześć iglicopodobnych pawilonów Eskimo wykonanych z giętkiego półprzezroczystego silikonu. Projektant magazynu Salon powiedział, jak uzyskać więcej pozytywnych wrażeń z życiaSALON: Twoje rzeczy są bardzo ironiczne. Jak poważnie traktujesz proces twórczy? - Ironia prowokuje doznania. Jeśli spojrzysz na krzesło, ludzie się uśmiechają - to jest postęp, ponieważ krzesło nie jest już tylko wygodnym meblem do siedzenia. Design jest teraz nie tylko kwestią wygody, ale stał się formą rozrywki, sposobem myślenia i wyrażania siebie. Współczesny człowiek boryka się z problemami ze wszystkich stron i jeśli możemy przynieść więcej radości, więcej jasnych kolorów, więcej zmysłowości w naszym życiu, na pewno staniemy się szczęśliwsi.S: Kiedy patrzysz na swoich poddanych, masz wrażenie, że pochodzą z lat 60., kiedy świat był przytłoczony falą radosnych doświadczeń ... - Dla mnie lata sześćdziesiąte to przede wszystkim niesamowity skok technologiczny. Materiały takie jak plastik lub pianka poliuretanowa są produktami lat sześćdziesiątych. Możliwości ich zastosowania są prawie nieograniczone. Mogą być jędrne, a jednocześnie miękkie, przezroczyste i kolorowe - w skrócie, są kobiece w swej istocie, a projektant powinien je odpowiednio traktować.S: Co masz na myśli? - Ludzki mózg dzieli się na dwie części: męską i żeńską. Nasza kultura przez ostatnie pięć tysięcy lat, uważana za żeńską część słabych, a męska - silna. Myślę, że dzisiaj uświadomiliśmy sobie, że kobiecy sposób myślenia jest doskonalszy. Kobieca świadomość kojarzy się z radością, elastycznością, zmysłowością, podczas gdy męski ma tendencję do reprodukcji tego samego. Przez długi czas w architekturze dominowała męska zasada: minimum kolorów, ścisła geometria linii, ściany z trwałych materiałów. "Żeński" budynek może być zupełnie inny. Na przykład, jeśli zbudujesz budynek z elastycznych, elastycznych materiałów, przetrwa on podczas trzęsienia ziemi. Pomysły takie jak ta pojawiają się właśnie wtedy, gdy używasz żeńskiej części mózgu.S: Jeśli dobrze rozumiem, nie lubisz minimalizmu właśnie dlatego, że ten styl jest tak zarezerwowany - męski ... - Częściowo, a zatem. Istotą minimalizmu nie jest ekspresja emocji, ale oszczędność pieniędzy. Robienie rzeczy w duchu minimalizmu jest łatwe, problemem jest to, że ten styl nie odzwierciedla rzeczywistości. Rzeczywiście, otaczająca nas rzeczywistość nie jest minimalistyczna, wręcz przeciwnie, jest bardzo, bardzo złożona.S: Niedawno utworzyłeś kolekcję Nobody's Perfect. Przedmioty tego samego kształtu wykonane są z tworzywa sztucznego o różnym składzie i kolorze. Jakie są niedoskonałości tych przedmiotów? - Starałem się pokazać, że nikt, żaden projektant nie może stworzyć idealnego kawałka idealnego kształtu lub koloru. Godność tego zbioru jest błędna. Jeśli możesz zamienić błąd w coś, co świadczy o jakości produktu, tworzysz nową koncepcję piękna. Istotą tej kolekcji jest to, że wszystkie rzeczy są piękne na swój sposób.