Ten apartament, jeśli spojrzeć na jego plan w przekroju, jest, relatywnie rzecz biorąc, kwadratem z dwoma narożnikami, mówi autor projektu Karen Balian. - I ma wiele interesujących cech, które służyły jako punkt wyjścia w naszym myśleniu o tym, jak zorganizować tę przestrzeń. Po pierwsze, z trzech stron tego konwencjonalnego placu znajdują się okna, w tym okna z dwoma wykuszowymi oknami i balkonem. Oznacza to, że mieszkanie jest dość dobrze oświetlone naturalnym światłem, a środek pozostaje zaciemniony. Udało nam się zmienić ten minus na plus, organizując kino domowe w centrum, gdzie ciemnienie jest konieczne, wyjaśnia Karen Balian. - Kino jest pewnym punktem odniesienia (wystarczy spojrzeć na plan, aby to zrozumieć). Po drugie, mieszkanie jest dość duże, 400 metrów kwadratowych, z takim kwadratem - 20x20 metrów - nie jest łatwe do pracy. "

Niezwykła przestrzeń wymagała niestandardowego podejścia. Rodzina, która kupiła ten apartament, chciała, aby dom miał tradycyjny, przejrzysty (a zatem względnie standardowy) układ. Strefy publiczne i prywatne, według właścicieli, powinny być w jak największym stopniu rozgraniczone. Ponieważ właściciele mieszkania mają troje dzieci, należało w planie umieścić trzy sypialnie dla dzieci, rodziców, dużą łazienkę, łazienki, garderoby, a także kuchnię, jadalnię, salon, salę kinową, gabinet i blok pomieszczeń gospodarczych. Autor projektu umieścił strefy funkcjonalne ściśle w stosunku do wyimaginowanej osi (jest to wyraźnie widoczne na planie: po lewej - przestrzenie publiczne, po prawej - prywatne). Aby zbyt dobrze zaprojektowana przestrzeń mieszkalna nie wyglądała na nudną, Karen Balian zwrócił się do filozofii.

Ponieważ wynaleziono pasek Mobiusa, para zewnętrzna i wewnętrzna przestała być postrzegana jako para przeciwieństw. Wewnętrzna może obrócić się na zewnątrz i na odwrót. Ta strona relacji między architektem wewnętrznym i zewnętrznym stanowiła podstawę. "Na przykład wejście do salonu jest obramowane wycięciami w postaci stylizowanych postaci męskich" - wyjaśnia Karen. Istnieją inne realia architektury zewnętrznej, na przykład prawdziwa fontanna i tradycyjne altanki w salonie po lewej i prawej stronie okna wykuszowego.azrezannye pionie. A jeśli spojrzymy na lampy w jadalni, możemy zobaczyć, że forma są one podobne do kolumn, z przesadnie duża, że ​​jest związana z architekturą miasta. "

Szczegóły architektury miejskiej (kolumny, fugi, altany, stiuki) nie byłyby tu tak organiczne, gdyby nie materiały takie jak kamień i drewno rustykalne, przypominające kamień. Ale najważniejsze - jeśli nie na układ. Kino domowe jest pomyślane jako analogia do centralnego placu, który otacza ulicę - korytarz w prywatnej części mieszkania. Wokół kina, jak również w domu wokół placu, funkcjonalne obszary są zgrupowane razem - sala, otwarta przestrzeń z kuchnią-jadalnią-salonem. W rzeczywistości, techniki zewnętrzne są tak dobrze wykorzystywane w tej przestrzeni, że nieświadomie zaczynasz w jakiś sposób szanować filozofię w nowy sposób. Filozofia we wnętrzu - szczególnie.

Autor projektu Karen Balian: "Na pierwszy rzut oka temat tego apartamentu można zinterpretować jako motyw art deco, ale jeśli tak, to jest bardzo warunkowy: chcieliśmy uniknąć czołowych analogii, celowych powtórzeń, kopiowania konkretnych próbek historycznych, nie ma (i nie powinno być) znaczków stylu. Wpływ stylu jest obecny raczej na poziomie rytmu, koloru i wrażeń ".

Akcesoria do filmowania dostarczane przez salon "Wnętrza dodatkowe klasy", butik "Interoptica"