Miniaturowa rezydencja w stylu neo-greckim, zaprojektowana przez architekta A. S. Kaminsky'ego: organiczna kombinacja czystego japońskiego wystroju i rosyjskiej sztuki

Przechodząc przez galerię

Zdjęcie: Evgeny Luchin

Tekst: Tatyana Konstantinova

Journal: N10 (77) 2003

Początkowo misja dyplomatyczna Kraju Kwitnącej Wiśni zajmowała prawdopodobnie najbardziej ekstrawagancki budynek w Moskwie - słynny dwór Morozowa na Vozdvizhenka. Ale po wojnie japońska ambasada otrzymała inne mieszkania w dwóch starych budynkach z XIX wieku. O jednym z nich, uroczym domu z antresolą w Kalashny, nasza historia Rosyjscy kupcy zawsze uwielbiali rzucać kurz w oczy. Ta cecha nowej rosyjskiej burżuazji jest szeroko znana z dzieł literackich i niezwykłych historii pozostających w pamięci potomków. W zależności od wielkości państwa kupcy na różne sposoby zaskakiwały Moskwę swoimi domami. Miliony Morozowów, Ryabuszinsky, Mamontov, Igumnovy wznieśli fantastyczne pałace, z których kontemplacji Moskale dosłownie zaparło dech w piersiach. Mniej zamożni budowali swoje domy skromniej, ale z nieodzownym pretekstem do luksusu. Często jako model pokazywali architektom pocztówki i litografie sprowadzane z zagranicy z arcydziełami światowej architektury. I poprosili o zbudowanie czegoś podobnego, ale oczywiście w miniaturze. Mniej więcej tak samo kupca Anna Iwanowna Siergiejewa, decydując się w 1884 roku na budowę w Kalashny. Zamówiła projekt domu u architekta A. S. Kaminsky'ego. Kupiec chciał zobaczyć swoją przyszłość na obrazie słynnych budynków na Place de la Concorde w Paryżu - Pałacu Burbońskiego i Kościoła Madeleine. Rosyjski architekt sugerował, że klient tworzy podobne trójkątne belkowanie, ale bez polegania na kolumnadach kolumnadowych. Ponieważ ze względu na brak miejsca nie było nawet miejsca na ganek. Tak więc Kaminsky zbudował miniaturową rezydencję w stylu neo-greckim. W centrum fasady znajduje się główne wejście, po obu stronach którego na mrówkach (kwadratowe słupki końcowe) spoczywa belkowanie, zdobione klasycznym fryzem z delikatną dekoracją stiukową. Na dachu, zgodnie ze wszystkimi kanonami starożytnej greckiej świątyni, zainstalowano dekoracyjne akwarele - specjalne dekoracje rzeźbiarskie. Rysunek środkowej części fasady powtarza się w projekcie czterech dużych jasnych okien jednopiętrowej rezydencji. Drugie piętro można uznać za światło z trzema wąskimi oknami umieszczonymi pod fryz belkowania. W Rosji taki dodatek nazywał się antresolą i był szczególnie popularny w środowisku kupieckim. Kiedy czterdzieści pięć lat temu ambasada Japonii mieściła się w domu z antresolą na Arbacie, wystrój wnętrza zmienił się dramatycznie: tradycje starożytnej cywilizacji wschodniej i europejski komfort, czysto japoński wystrój i rosyjska sztuka organicznie połączone w rezydencji. "Miałem szczęście pracować w Moskwie po raz trzeci", mówi japoński ambasador w Federacji Rosyjskiej, Issei Nomura. " W latach 60-70. A teraz, w końcu, teraz. W tym czasie stolica Rosji stała się jednym z najpiękniejszych miast na świecie. Ale charakter i tradycje Moskali pozostały niezmienione. Widzę to od moich rosyjskich przyjaciół. Chociaż gdy zmieniają się wygląd miast i krajów, wpływa to na sposób życia i na przyzwyczajenia ludzi. My, Japończycy, jesteśmy pragmatycznymi ludźmi i staramy się żyć z duchem czasu i wygodą. Ale nawet w świecie nowoczesnych technologii nigdy nie zapominamy o narodowych tradycjach ... Obserwuję te same zjawiska w Moskwie. "Aby potwierdzić myśli pana ambasadora, jego małżonka Pani Noriko Nomura zaprasza do jednego z salonów, w którym we wnętrzach przed stuleciem, obok kolumn z marmuru jonowego, znajduje się kolorowa, rytualna kompozycja poświęcona ważnym świętom narodowym "Dzień chłopca". "Gogatsu Ninge" to tradycyjne życzenie każdego chłopca, by stał się piękny i silny. by znaleźć szczęście, z oryginalnych wnętrz stworzonych dla kupca Siergiejewa pozostała sala z kolumnami i półkolistym sklepieniem, fryzy z pięcioma kartuszami w kształcie medalionów pomalowanych na olej. Shishkin i Aivazovsky, frontowy salon w naszych czasach zdobią obrazy japońskich malarzy pejzażowych, aw kolejnym, "zielonym" salonie, wspaniały stary kominek z lustrem wygląda świetnie na tle obrazów rosyjskich i europejskich mistrzów. Ta część domu, która znajduje się obok serii salonów, została przebudowana, gdy w 1898 r. Dwór został przejęty przez Nikołaja Nikołajewicza Konshina, właściciela fabryki Serpukhov, jednej z największych fabryk w Rosji. Ze względu na modę czasu zaprojektował ten pokój jako nowoczesny. Biblioteka jest udekorowana mahoniowo: panele ścienne z wbudowanymi półkami na akcesoria dekoracyjne, kominek w duchu holenderskim. I chociaż druga połowa rezydencji po przebudowie nieco straciła swój dawny majestat imperium i nabrała frywolności eklektyzmu, domu z antresolą i jest nadal postrzegana jako kompletne dzieło architektoniczne. Tradycje wschodnie w tym sensie idealnie pasują do wizerunku rezydencji, która powstała na przestrzeni wieków.